Chorobliwa zazdrość to objaw niskiej samooceny. Jak z nią walczyć?

Podobno nie ma miłości bez zazdrości. I sporo w tym stwierdzeniu prawdy. Gdy kochamy, trzymamy rękę na pulsie.  Zwracamy uwagę na zachowania partnera i bacznie lustrujemy jego otoczenie, a w szczególności, czy nie ma obok groźnej konkurencji. I wszystko jest w porządku, gdy zazdrość jest zdrowa. Problem pojawia się wtedy, kiedy uczucia wymykają się nam spod kontroli i rządzi nami chorobliwa zazdrość. Po czym poznać, że mamy z nią problem i jak sobie z nią radzić?

Każdy z nas jest zazdrosny…

Zazdrość to bardzo powszechne uczucie. W  każdym związku, gdy przybiera zdrową postać, jest sygnałem zaangażowania w relację. Objawia się uczuciem niezadowolenia, jest podszyte lękiem przed utratą partnera. Wynika z rzeczywistego lub wyimaginowanego zagrożenia.

Zazdrość może zatruwać nam codzienność, czyni nas podejrzliwymi i niepewnymi siebie. Często pod wpływem zazdrości czujemy się smutne.

Większość z nas odczuwa tak zwaną “zdrową zazdrość”, nad którą umiemy panować, która staje się dla nas impulsem do rozwoju i motywacją do dbania o siebie tak, by stać się dla mężczyzny najlepszą partnerką.

Kiedy zazdrość to już chorobliwa zazdrość?

Problem zaczyna się wtedy, kiedy zdrowa zazdrość wymyka się spod kontroli, jest źródłem nadmiernej podejrzliwości, a nawet wrogości w stosunku do partnera. Wykracza tak daleko poza normę, że powoduje chęć ograniczenia partnera, zamknięcia go w szklanej kuli lub złotej klatce, tak, by zminimalizować wszelkie ryzyko podjęcia przez niego złej decyzji.

Chorobliwa zazdrość jest przesadna. Jej obecność jest szkodliwa dla związku. Niszczy miłość, która powinna bazować na zaufaniu. Chorobliwa zazdrość wyklucza zaufanie.

Chorobliwa zazdrość jest jednym z objawów toksycznej relacji.

Po czym poznać, że to chorobliwa zazdrość?

• jeśli nie masz zaufania do partnera,
• stajesz się nadmiernie podejrzliwa,
• nie uznajesz wolności partnera, będącej fundamentem dojrzałej relacji,
• ograniczasz jego wolność – zabraniasz wyjść czy spotkań z obawy przed ich konsekwencjami,
• traktujesz drugą osobę instrumentalnie,
• widzisz zagrożenie tam, gdzie inni go nie dostrzegają,
• robisz partnerowi sceny zazdrości,
• próbujesz pozbawić partnera prawa do decydowania o sobie,
• jesteś przekonana, że wiesz lepiej, co jest dla niego ważne i nie znosisz sprzeciwu,
• obsesyjnie myślisz o potencjalnej zdradzie partnera,
• śledzisz partnera,
• jesteś agresywna w stosunku do niego.

Często chorobliwa zazdrość jest skutkiem traumatycznego przeżycia, czasami zdrady partnera. Dlatego tak istotne jest odpowiedzenie sobie na pytanie, czy związek po trudnych doświadczeniach może nadal trwać?

Dlaczego jesteś zazdrosna?

Nadmierna zazdrość wynika z niskiej samooceny. Często ma źródła jeszcze w dzieciństwie, kiedy nie doszło do stworzenia zdrowego obrazu siebie i własnego miejsca w społeczeństwie. Jest wynikiem poważnych problemów osobistych, często również niedojrzałości emocjonalnej i niezdolności do obdarzania drugiej osoby głębokim, prawdziwym uczuciem.

Jak walczyć z chorobliwą zazdrością?

Walka z chorobliwą zazdrością powinnaś rozpocząć od rozmowy z partnerem. Niezależnie od tego, czy Ty jesteś zazdrosna, czy Twój chłopak/mąż, powinnaś nastawić się na pracę. Wszystko zaczyna się od chęci zmiany, bez niej niestety nie sposób iść dalej. Jeśli bliska osoba nie zauważa problemu, może być trudno utrzymać związek. W każdej sytuacji niezbędna jest wizyta u psychologa. Warto również popracować nad własną samooceną.

Przeczytaj, jak podnieść poczucie własnej wartości.