Potrzeba przytulania wzrasta wraz z wiekiem?

Przytulanie jest potrzebne do życia. Nie ma przesady w stwierdzeniu, że gdy nasze ciało nie jest przytulane, cierpi. Woła o pomoc, starając się zwrócić na siebie uwagę na wiele różnych sposobów – a to nadmiernym łaknieniem, czasami przesadną potrzebą trenowania, by zyskać doskonałą sylwetkę, innym razem próbuje znieczulić ból przy pomocy używek. Nie ma jednak żadnego dobrego sposobu, by zagłuszyć potrzebę przytulania. Gdy ona się pojawia, po prostu trzeba ją zaspokoić. Niekoniecznie przytulać się do drugiej osoby, ale…do psa, kota, miękkiej poduszki, czy drzewa. Brzmi desperacko? Niekoniecznie. Po prostu potrzebujemy tego! I realizujemy swoje potrzeby na wiele sposobów. Takie zawody przytulaczy są po coś i okazuje się, że trafiają na podatny grunt. Ludzie ich potrzebują. Są one naprawdę niezbędne, bo pozwalają wielu osobom poczuć się lepiej.

Co daje nam przytulanie?

Przytulanie jest nie tylko przyjemne, ale także zdrowe. Zmienia nasz organizm, sprawiając, że wydzielane są hormony obniżające poziom stresu, a także poprawiające nastrój.

Przytulanie obniża poziom kortyzolu, hormonu stresu i podnosi wydzielanie serotoniny, hormonu szczęścia. Pozwala obniżyć wysokie ciśnienie krwi, rozluźnia, poprawia skupienie. Pozwala szybciej przyswajać wiedzę i stawić czoła nawet trudnym sytuacjom.

Przytulenie uspokaja oddech, koi nerwy, dodaje energii. Dzięki temu, że nasze ciało jest nakarmione bliskością, mamy więcej ochoty do działania. Możemy więcej, choć jeszcze przed chwilą wszystko wydawało się nam trudne i nie do przejścia. Przytulanie po prostu regeneruje nas, jak mało co.

Przytulenie niesie wsparcie. Ułatwia optykę, pozwala złapać dystans. Dzięki temu można z większą determinacją dążyć do spełnienia marzeń, realizować plany, nawet, gdy jest wyjątkowo trudno. To najlepszy sposób na szybki reset, restart, czy po prostu odprężenie. Dodatkowy efekt to wsparcie dla układu odporności i ochrona przed częstym chorowaniem.

Brak przytulania w związku. Potrzeba przytulania

Choć istnieją osoby, które nie lubią się przytulać, to większość z nas jednak potrzebuje tej formy bliskości.

Jest ona podstawowa, fundamentalna. Buduje zażyłość. Pozwala na wydzielanie oksytocyny, hormonu przywiązania. Udowodniono, że osoby, które przytulamy, kochamy jeszcze bardziej. Są dla nas ważne i chcemy się o nie troszczyć.

W znanym, choć dość brutalnym eksperymencie sprzed lat wykazano, że noworodki nieprzytulane, w których przypadku zapewniane są jedynie podstawowe potrzeby – jedzenia, snu – nie rozwijają się dobrze. Narażone są nie tylko na powolne rośnięcie i opóźniony rozwój intelektualny, ale też…śmierć. Badacze wykazali, że przytulanie jest nam po prostu niezbędne do życia.

Jak to się zatem dzieje, że w niektórych związkach ludzie się nie przytulają? Albo w ogóle się nie dotykają (sporadycznie) lub dotyk traktują jak narzędzie, jedynie jako preludium do finału w sypialni? Z jednej strony gdy pasuje to obu stronom, to wydaje się to w porządku. Z drugiej jednak często wskazuje, że w związku coś dzieje się nie tak. Może być pierwszym sygnałem późniejszych kłopotów.

Gdy się bowiem kochamy, szukamy kontaktu z drugą osobą, przytulamy ją, muskamy, klepiemy delikatnie po plecach, obejmujemy, wykorzystujemy niemal każdą okazję, by być blisko. Gdy tego wszystkiego nie ma, to istnieje duże ryzyko, że coś jednak dzieje się złego. Zwłaszcza jeśli wcześniej przytulaliśmy się dużo i chętnie.

Brak przytulania skutki

Istnieje teoria, że aby przeżyć potrzebujemy czterech przytuleń dziennie, aby zachować zdrowie ośmiu oraz aby się rozwijać – dwunastu (Virginia Satir).

Jeśli nie mamy wystarczająco dużo bliskości, możemy czuć się zestresowane, spięte, zmęczone. Jesteśmy bardziej narażone na depresję. Nasz układ trawienny gorzej pracuje, odporność spada. Ciśnienie krwi wzrasta, podobnie tętno. Mięśnie są spięte.

Możemy obserwować u siebie gorszą jakość snu. Dodatkowo typowe jest rozdrażnienie, skłonność do kłótni. Spada jakość relacji. Najczęściej zauważamy, że jesteśmy mniej usatysfakcjonowane ze związku.

Czy potrzeba przytulania wzrasta wraz z wiekiem?

Najczęściej z wiekiem mądrzejemy. Nie jest to proces ogólny, ale na tyle częsty, że u wielu osób sporo zmienia. Pozwala docenić relacje, skupić się na ludziach. Wraz z upływem czasu zauważamy, że to co najważniejsze to rodzina i bliskie nam osoby.

I często właśnie ten wiosek sprawia, że potrzeba przytulania u nas rośnie. Z większym zaangażowaniem przytulamy się i dzielimy czułością z innymi. Nie wyobrażamy sobie dnia, bez wtulenia się w bliską osobę.