Chłopak czy mężczyzna? Kim on jest?

Kiedyś wszystko było oczywiste. Chłopak to był ten, który nosił krótkie spodenki i nie musiał się golić. Gdy chłoptaś stawał się mężczyzną, dostawał długie spodnie i mógł chodzić do golibrody. W pakiecie otrzymywał też dodatkowe obowiązki i odpowiedzialność za rodzinę. Każdy wiedział, kto jest kim. Jak jest obecnie? Okazuje się, że standardy i wymagania są inne. I mamy wielu dużych chłopców, udających dorosłych. Niby dojrzali, a jednak nie do końca. A to rodzi wiele problemów.

Dzień chłopaka

Można żartować chociażby z Dnia Chłopaka, który obchodzimy 30 września. Co roku rodzi się to samo pytanie. Czy świętować ten dzień, a może poczekać na święto mężczyzn? Bo jednak chłopak to nie mężczyzna. Przynajmniej w teorii, bo w praktyce może być różnie.

My kobiety pod tym względem mamy łatwiej. Mamy Dzień Kobiet, i chyba mało kto obchodzi Dzień Dziewczyny – 11 października.

Jednak porzućmy tradycję. Skupmy się na konkretach.

Chłopak czy mężczyzna?

Po czym rozpoznać mężczyznę? Skąd wiemy, że nie mamy do czynienia z chłopcem, ale z kimś odpowiedzialnym?

Niech przy tej okazji będzie lekko, z nutą powagi.

• chłopak narzeka, mężczyzna narzeka i działa,
• chłopak się bawi, mężczyzna się bawi i bierze odpowiedzialność za swoje czyny,
• chłopak wtapia się w tłum, dostosowując swoje gesty, czyny i słowa do otoczenia, mężczyzna nie boi się być sobą,
• chłopak wysyła sms, mężczyzna mówi trudne słowa twarzą w twarz,
• dla chłopaka świat to nieprzyjemne miejsce, wszyscy są winni, a nie on. Mężczyzna uważa, że zbyt wiele zależy od niego, by stawać się zakładnikiem innych osób,
• chłopak się naśmiewa, mężczyzna stara się zrozumieć. Ten pierwszy ucieka od obowiązków związanych z małymi dziećmi, ten drugi wychodzi z założenia, że jego rola nie kończy się w łóżku,
• chłopak uważa, że wszystko wie, mężczyzna zadaje pytania,
• pierwszy nigdy nie przyzna się do błędów, drugi wychodzi z założenia, że wszyscy popełniają błędy,
• chłopiec dba o swoją przyjemność, a mężczyzna nie podda się póki nie zaprowadzi partnerki do bram raju. Ten pierwszy liczy na szybki numerek, ten drugi dba o szczegóły i o to, by zawsze zdjąć skarpetki,
• chłopiec mówi o swoich byłych “dupach”, mężczyzna dba o to, by nigdy nie być “dupą i ch…” w związku.
• chłopiec ucieka od silnych kobiet, bo te są zbyt wymagające. Mężczyzna wie, że największy problem w życiu to związać się ze słabą, toksyczną kobietą.

Prawdziwego mężczyzny nie poznasz po peselu. Można mieć sporo lat, a mentalnie siedzieć ciągle w piaskownicy.