To, co dajesz – dostajesz? Co zasiejesz, to zbierzesz? Tak niektórzy twierdzą. To jedna z najważniejszych zasad współczesnego świata. Jest akcja to jest reakcja. Inaczej zasada wzajemności. Dajesz od siebie, to otrzymujesz w zamian. Pomożesz, to inni też Ci pomogą. Uśmiechniesz się, to otrzymasz w zamian uśmiech. I choć zasada ta niestety nie zawsze się sprawdza, to jest na tyle często aktualna, że jej ogromnej mocy nie warto ignorować. Tak, jak tej, że pomaganie czyni nas szczęśliwymi. Tak po prostu.
Dobro, które dajesz, zawsze do Ciebie wraca?
Mówią, że warto pomagać. Z wielu powodów warto. Jednym z bardziej egoistycznych powodów (co nie oznacza, że nieważnym) jest fakt, że pomagając innym, tak naprawdę pomagamy sobie.
Jeśli dzielimy się tym, co mamy, czujemy się sami ze sobą lepiej. Nasze samopoczucie poprawia się, pewność siebie wzrasta. Myślimy o sobie lepiej. Poza tym udowodniono, że osoby, którym pomogliśmy, od razu zyskują naszą sympatię. Lubimy tych, którym pomagamy.
Ponadto nic w przyrodzie nie ginie. Niektórzy naprawdę silnie wierzą w to, że dobro wraca do osoby, która się nim dzieli. Może nie od razu, może nie od początku w takim samym wydaniu, ale w końcu powraca. Po prostu nie da się inaczej.
Jak dbasz, tak masz
Istnieje naprawdę wiele powiedzeń, które odnoszą się do zasady wzajemności. Mówimy jak dbasz, tak masz. Innymi słowy, że nic nie dzieje się bez przyczyny. I nie da się zostawić pewnych rzeczy samych sobie. Potrzebna jest dbałość, zaangażowanie i „wejście” w każdą relację.
Jeśli sobie na pewnym etapie odpuścimy staranie, to niestety wkrótce zobaczymy, jakie będą tego skutki.
Czynienie dobra sprawia, że stajemy się szczęśliwi?
Istnieje chińskie przysłowie, które mówi: „jeśli chcesz szczęścia przez godzinę, zdrzemnij się. Jeśli chcesz szczęścia na jeden dzień, idź na ryby. Jeśli chcesz szczęścia przez rok, odziedzicz fortunę. Jeśli chcesz szczęścia na całe życie, pomóż komuś”.
Zresztą nie tylko ta myśl to podkreśla. Wielcy tego świata od dawna mówili, że jeśli chcesz naprawdę dobra, czyń dobro. Mawiali tak święci, poeci, pisarze…Na przykład znakomity Lew Tołstoj: „Jedynym sensem życia jest służenie ludzkości”, „Bo to w dawaniu otrzymujemy” św. Franciszek z Asyżu.
Czy to prawda? A może tylko tak chcemy sobie myśleć? Tak się pocieszamy? Okazuje się, że czynienie dobra, pomaganie innym czyni nas szczęśliwymi. Nie jest to dowód anegdotyczny, ale prawda wielokrotnie zanalizowana. Potwierdzili to badacze w licznych pracach – pomaganie innym jest przyjemne, aktywizuje te obszary mózgu, które odpowiadają za poczucie spełnienia. Poza tym pomaganie pozwala nam się intensywnie rozwijać i osiągać trwałe szczęście. Pomaganie sprawia, że stajemy się lepszym człowiekiem.
Jednak, żeby tak było, istotne jest, jak dajemy. Powinna być to aktywność, do której się nie przymuszamy, która sprawia nam radość, wypływa z serca. Powinna być wolna od prostych kalkulacji, poczucia, że ja teraz to, a Ty za chwilę dla mnie tamto. Nie o to chodzi w mądrym pomaganiu.
Kluczem jest dawanie z troski, a nie dlatego, że tak trzeba, że ktoś od nas tego wymaga, czy w ten sposób chcemy uniknąć upokorzenia.
Żeby jednak nie było tak pięknie, sielsko i idealnie, to należy dodać, że…
Czasami za dobro się obrywa
Niestety dla uczciwości warto dodać, że nie zawsze dobro się opłaca. Czasami za bycie dobrym obrywamy całą mocą. To patologiczna sytuacja, ale zdarza się. Niektórzy nie mają skrupułów i nawet anioła by w łyżce wody utopili. Są tacy, którzy czynienie dobra odbierają jako oznakę słabości, dlatego bezlitośnie wykorzystują tych, którzy nawet nie biorą pod uwagę, że ktoś ich może oszukać.
Czy dobro powraca? Czy warto pomagać? Wielu nie ma wątpliwości. Potwierdzają to też wyniki badań.
To prawda. Warto pomagać, niestety niektórzy nie doceniają pomocy.
Nigdy na to nie patrzę. Kiedy ktoś potrzebuje pomocy, pomagam w miarę swoich możliwości. Sumienie nie pozwoliło by mi inaczej, mimo że czasami ktoś tego nie doceni.