Po rozwodzie człowiek widzi świat taki, jaki powinien być

Nieszczęśliwy związek zaburza i zniekształca nasze postrzeganie rzeczywistości. Sprawia, że świat staje się szarym, burym i nieprzyjemnym miejscem, pełnym przykrych niespodzianek. Obok nie ma dobrych ludzi, są tylko harpie czekające na nasz upadek. Nie ma do kogo się zwrócić, z kim porozmawiać. A nawet jeśli taki ktoś jest, to podchodzi się do niego bardzo nieufnie. Patrzymy na otoczenie przez pryzmat tego, co nas spotkało w najbliższej relacji, a że mamy w pamięci tylko to, co złe…nie spodziewamy się niczego dobrego. I dlatego właśnie złe relacje trzeba zakończyć, by spojrzeć na świat trzeźwym okiem. I nareszcie odżyć!

Depresja

Nieszczęśliwy związek, zwłaszcza ten toksyczny, może być główną przyczyną depresji. Powoduje smutek, rozczarowanie, prowadzi do zniechęcenia i pogłębia wiarę, że wszyscy ludzie są tacy sami.  Czyli źli. Żaden mężczyzna nie zasługuje na zaufanie, właściwie nie warto…żyć.

Kolejnym krokiem jest przekonanie, że to ze mną jest coś nie tak, bo przyciągam niewłaściwe osoby. Nigdy nie doczekam się szczęśliwego związku.

Niewyrażona złość

Tkwienie w nieszczęśliwym związku niesie jeszcze inne ryzyko – ciągłego kumulowania w sobie złości. Początkowy bunt, płacz, a nawet wrzaski zamieniają się w bierność i wycofanie. To ten moment, kiedy już nic nas nie obchodzi, nic nie jest ważne. Często właśnie w tej chwili decydujemy się na rozwód. Właśnie wtedy, kiedy ogarnia nas rozpaczliwie wymowna cisza…

Niestety równie często dzieje się coś wprost przeciwnego – podejmujemy beznadziejną dla siebie decyzję, by zostawić wszystko tak, jak jest. I tkwić w zepsutym od środka związku dalej. Tłumaczymy to sobie rozmaicie – mówimy, że to dla dobra dzieci, rodziny, bo tak, mimo wszystko jest lepiej… A tak naprawdę…okłamujemy siebie.

Rozczarowanie

Permanentne rozczarowanie to groźna broń. Zamienia nas w zgorzkniałe, gderające kobiety, które przestają słuchać…nawet same siebie. Od powtarzania ciągle tego samego, boli głowa. Brak poczucia sensu poczynionych starań odbiera poczucie własnej wartości. Tak dzień po dniu wszystkie złe emocje, nie mając rozsądnego miejsca do ujścia, kumulują się w nas samych i zżerają nas od środka.

Wtedy właśnie świat jest zły, rzeczywistość wypaczona, ludzie niesprawiedliwi, nic nie warto, na pewno się nie uda, po co się starać. Tak myślimy, tkwiąc w zgniłej relacji.

Brak nadziei

Tkwienie w nieudanym związku odbiera nadzieję:

• na to, że w końcu zaczniemy na siebie patrzeć tak, jak na to zasługujemy,
• uwierzymy w siebie,
• zaczniemy zmieniać rzeczywistość na lepsze,
• odżyjemy,
• pokochamy życie.

Właśnie dlatego zakończenie złego związku jest wyzwalające dla obu stron. Daje szansę na rozpoczęcie wszystkiego od nowa. Można szeroko otworzyć oczy, dostrzegając, że my co prawda się rozstaliśmy, ale…świat się nie zawalił. Słońce świecie, dzieci wesoło biegają po łące, na parapecie przysiadł wróbel. Jeszcze wszystko się może zdarzyć…

Teraz jest na to szansa, bez kuli u nogi można zacząć iść. Z prosto podniesioną głową. I zacząć wszystko od nowa.