Dorosłe dzieci narcystycznych rodziców. Czyli o manipulacji

Dziecko narcystycznego rodzica nie ma łatwego zadania. Nigdy bowiem nie chodzi o nie. Najważniejszy jest rodzic. Celem dziecka jest natomiast służenie. Chodzi o to, by zaspokajać potrzeby rodzica, a nie swoje.

Rodzic ciągle nad dzieckiem czuwa i kieruje nim, niezależnie od tego, ile dziecko ma lat. W ten sposób, mimo że dziecko może mieć dobrze po 40, jest ciągle traktowane jak kilkulatek, który ma po prostu słuchać i wykonywać rozkazy.

Niestety w tym układzie dziecko jest…przegrane. Bo nigdy nie będzie wystarczająco dobre…Poza tym tu nie chodzi o dobro dziecka, ale o ciągłe podbudowywanie ego rodzica.

Manipulacja

Narcystyczny rodzic to osoba idealnie wyszkolona w manipulacji. Często sięga po subtelne środki, które trudno od razu wychwycić.

Dziecko ich nie dostrzega. Nawet jeśli czuje intuicyjnie, że coś jest nie tak, szybko tłumaczy zachowanie rodzica. Wierzy, że to nie rodzic robi błąd, tylko ono jest samo sobie winne. Źle traktowane dziecko kocha rodziców i obwinia siebie.

Źle pamiętasz

Narcystyczni rodzice manipulują dziećmi i innymi dorosłymi. Często sięgają po znany sposób gaslightingu, czyli wmawiania innym, że szwankuje im pamięć, źle coś zrozumieli, na pewno nie było tak, jak sądzą.  W ten sposób kształtują, a przynajmniej próbują ustalić, jak mają wyglądać czyjeś wspomnienia.

Gdy po latach dorosłe dziecko wyrzuca z siebie prawdę, słyszy, że coś mu się pomieszało. Nie spotyka się ze zrozumieniem. Zostaje odrzucone, wyśmiane i skrytykowane.

To dzięki mnie

Narcystyczny rodzic nie rozumie, że rolą rodzica jest dbanie o swoje dzieci. Uważa, że to, że karmił, pozwolił się uczyć to powód do oklasków.

Zresztą jest zdania, że wszystko, co mają jego dorosłe dzieci jemu zawdzięczają. I z tego powodu wymaga podporządkowania i ślepego posłuszeństwa. Bo gdyby nie narcystyczny rodzic…dziecko by zginęło. Nie miałoby nic.

Własność

Narcystyczny rodzic uważa, że dziecko jest jego własnością. Całkowicie mu podlega, ma mówić to, co należy i słuchać. Dziecko nie jest wyjątkowe, istnieje tylko po to, by podkreślać wartość rodzica. Samo nie może decydować. Nie jest niezależne.

Rodzic narcystyczny to rodzic zaborczy. O zawyżonym poczuciu własnej wartości, do którego podtrzymania potrzebuje pochwał otoczenia. W głębi duszy ma niskie poczucie wartości, jest niepewny siebie i zagubiony.

Jeśli dziecko nie zdecyduje się stawiać granic, zostanie całkowicie pochłonięte przez rodzica. Gdy z kolei się zbuntuje  i zacznie wyrażać własne ja, zostanie podjęta ostra próba stłamszenia go. Narcystyczny rodzic będzie tak długo walczyć, aż niepokorne dziecko zmieni zdanie. Odwoła się do manipulacji, szantażu,  będzie celebrować kryzys, swój upadek zdrowotny, wszystko po to, by zwrócić na siebie uwagę.

Ma być tak jak narcyz myśli i już.

Dlaczego?

Dlaczego narcyz jest trudnym rodzicem?

Ponieważ jest zdesperowany, nie rozumie, że dzieci mają prawo żyć po swojemu. Jest tak bardzo zlękniony, tak mocno boi się odrzucenia, że robi wszystko, by ustawić przy sobie całą rodzinę. Nie zatrzyma się przed niczym. Pragnie, żeby jego dziecko było zależne. Boi się momentu, gdy rozwinie skrzydła…i stanie się lepsze od niego. Tej myśli nie może znieść.

I długo rzeczywistość układa się po jego myśli…aż do przebudzeniu dziecka. To bolesna chwila dla wszystkich. Nie rozwiązuje wszystkich problemów, przeciwnie, dopiero rozpoczyna bolesny proces układania sił na nowo.  Jednak nie da się inaczej. Będzie boleć, ale tego trzeba wszystkim.

W pewnym momencie dochodzi do nas najgorsza prawda. Narcystyczny rodzic nie pozwoli nam na naszą prawdę. Nie przyzna się do winy. Nie przeprosi. Do końca będzie chronił swoje krystaliczne oblicze. To, co możemy zrobić to zadbać o siebie. I nauczyć się żyć na własnych zasadach.

Przeczytaj, gdy masz narcystycznego rodzica i nie masz, gdzie uciec.