Insulinooporność to współczesna plaga. Jesteś zagrożona?

Kiedyś cukrzyca typu 2 przypisywana była otyłym mężczyznom po 40 roku życia, prowadzącym niezdrowy styl życia, jedzącym słodko i słono i stroniącym od ruchu. Dzisiaj ze względu na zmianę sposobu żywienia mówi się o pandemii otyłości i zaburzeń metabolicznych, dotykających nawet dzieci. Coraz częściej w gabinetach pada diagnoza: insulinooporność – będąca ostatnim sygnałem ostrzegawczym, którego następstwem jest rozwój cukrzycy. Jakie są objawy insulinooporności i jak walczyć z problemem?

Najważniejszy problem – nadmierna waga

Według szacunków, w Polsce obecnie ponad 60% dorosłych ma nadmierną wagę ciała, a 22% kobiet i 21% mężczyzn jest otyłych. Z roku na rok problem narasta. Jako społeczeństwo tyjemy wyjątkowo szybko, a eksperci tracą wiarę, że istnieje sposób, by negatywny trend odwrócić.

Zwłaszcza, że problem otyłości nie omija nawet dzieci. Badanie przeprowadzone wśród dzieci w wieku 11-12 lat pokazało, że otyłych jest aż 28% chłopców i 22% dziewczyn.

Insulunooporność jest zazwyczaj konsekwencją otyłości. To również pierwszy etap rozwoju cukrzycy. Tylko w nielicznych przypadkach Insulinooporność rozwija się u osób szczupłych.

Jak rozpoznaje się insulinooporność?

Insulinooporność to nic innego jak obniżona wrażliwość tkanek na działanie insuliny wydzielanej przez trzustkę po spożyciu węglowodanów. Konsekwencją tego jest wydzielanie coraz większej ilości insuliny oraz uszkodzenie trzustki. Kolejnym punktem natomiast – wystąpienie hiperglikemii i cukrzycy.

Według badaczy, insulinooporność występuje w Polsce aż u 40% osób między 35 a 79 rokiem życia.

Insulinooporność może przez lata rozwijać się bezobjawowo. Z czasem jednak daje charakterystyczne symptomy.

Największe grzechy prowadzące do rozwoju insulinooporności:

• dieta bogata w węglowodany,
• długotrwały, nadmierny stres,
• nieregularne spożywanie posiłków,
• niejedzenie śniadań,
• nadmierne spożywanie słodyczy,
• spożywanie przede wszystkim białego pieczywa i słodkich płatków śniadaniowych,
• jedzenie tłustych deserów mlecznych,
• jedzenie zbyt dużej ilości mięsa,
• spożywanie fast foodów,
• picie sporej ilości napojów słodzonych

Największym problemem w rozwoju insulinooporności stanowi nieprawidłowa dieta i zbyt niskie spożywanie warzyw. Każdego dnia powinniśmy jeść co najmniej 300 gramów warzyw i 100 gramów owoców, które są cennym źródłem witamin i błonnika. Tymczasem przeciętny Polak zjada dziennie tylko 280 gramów dziennie warzyw i owoców.

Jak objawia się insulinooporność?

Podstawowe objawy to:

• zmęczenie, senność, zwłaszcza po posiłku,
• ochota na słodycze po głównych posiłkach,
• podwyższone ciśnienie krwi,
• bóle głowy,
• obniżona koncentracja,
• wzrost masy ciała, szczególnie w obrębie brzucha,
• krótki, niespokojny sen.

Jak walczyć z insulinoopornością?

Najważniejsza jest zmiana stylu życia. Naukowcy wykazali, że wystarczy redukcja wagi o 7%, by osiągnąć lepszy efekt profilaktyczny niż najlepsze tabletki.

To, co możesz zrobić już dzisiaj to:

• spożywaj 5 posiłków o stałych porach,
• śniadanie jedsz najpóźniej godzinę po wstaniu, kolację na 2-3 godziny przed pójściem spać,
• śniadania powinny być obfite, a kolacje lekkie,
• jadłospis komponuj z podstawowych, nieprzetworzonych produktów, które powinny stanowić 90% spożywanych składników spożywczych w ciągu dnia,
• wybieraj pieczenie, grillowanie i duszenie w miejscu smażenia w tłuszczu,
• nie podjadaj między posiłkami, by niepotrzebnie nie pobudzać trzustki,
• wybieraj pieczywo pełnoziarniste, żytnie, grube kasze, razowe makarony,
• jedz orzechy, czarną porzeczkę, kiszoną kapustę, czosnek, cebulę – które obniżają poziom cukru we krwi,
• dbaj o to, by w diecie było dużo zielonych warzyw liściastych – sałaty, kapusty, szpinaku, jarmużu.

Oprócz zdrowej, zróżnicowanej diety zaleca się: regularną aktywność fizyczną (wystarczą spacery), wysypianie się i kontrolę stresu.