Zatrzymaj się. Pomyśl o tym, gdzie byłaś rok temu. Co robiłaś. O czym myślałaś? Ile się zmieniło, a jak wiele pozostało niezmienne. A teraz cofnij się o trzy lata, może pięć. Czas biegnie. Decyzje podejmowane dzisiaj mają ogromny wpływ na to, jakie będziemy jutro. I w doskonałym stylu, choć naturalnie mocno amerykańskim ukazano ten fakt w filmie z gwiazdorską obsadą – “Choć goni nas czas”. Myślę, że każdy powinien obejrzeć ten słodko-gorzki dramat. Jest zabawnie, ale i smutno…
Lekko czy poważnie
Dwóch mężczyzn w sile wieku, ale ciężko chorych. Dzieli ich właściwie wszystko – zaczynając od sposobu życia, poprzez rodzinę, a kończąc na stanie portfela, łączy tylko jedno – ciężka choroba. I właśnie ona zmienia wszystko, bo przynosi ze sobą wizję realnej, szybkiej śmierci. Stawia przed niezwykle trudnymi pytaniami, na które nie ma łatwych odpowiedzi.
Co jest ważne, gdy dowiadujesz się, że już nie masz zbyt wiele czasu? Spędzić czas z rodziną? A może wyruszyć w podróż życia, o której zawsze się marzyło, ale nigdy nie było czasu? Zaszaleć czy usiąść w fotelu i kompletować życie?
Aktorzy
Pewnego dnia dwóch mężczyzn spotyka się w szpitalu onkologicznym. Przypada im ten sam pokój szpitalny. I zaczyna się zdumiewająca historia zmiany jednego i drugiego.
Choć historia jest nieco banalna i przewidywalna, to jej moc tkwi w czym innym. W głęboko ukrytym przekonaniu o sensie życia. I z tego powodu polecam obejrzeć, jeśli jeszcze nie widziałyście.
Film z 2007 roku.
Chętnie zobaczyłabym ten film.