Osoba inteligentna to osoba pełna wątpliwości?

Osoba inteligentna szuka i weryfikuje. Nie bierze wszystkiego za pewnik. Pyta – dlaczego, a co jeśli? Ma wątpliwości. Głupiec jest natomiast pewny siebie. Daje wiarę we wszystko, co przeczyta czy usłyszy. Żyje jak w bańce. Gdy docierają do niego dane stojące w sprzeczności z jego stanem wiedzy, odrzuca je i uważa za nieprawdziwe. Rozważenie ich wagi byłoby dla niego zbyt dużym wyzwaniem. Jednak paradoksalnie to głupiec jest bardziej szczęśliwy niż osoba inteligentna. Bo generalnie czasami lepiej nie wiedzieć i nie myśleć...Co szczególnie wskazane jest w przypadku kobiet, bo inteligentna kobieta ma podwójnie ciężko w życiu. Niesprawiedliwe? Ale prawdziwe.

“Najważniejsze to ciągle kwestionować. Ciekawość nie istnieje bez przyczyny”- Albert Einstein.

Zbyt inteligentny by być szczęśliwy?

“Szczęście wśród inteligentnych osób to najrzadsza rzecz, jaką znam”.
Ernest Hemingway

Osoba inteligentna to osoba wymagająca. I zazwyczaj trochę samotna. Trudno jej znaleźć kogoś, kto będzie na podobnym poziomie jak ona i będzie doskonałym partnerem w dyskusji i po prostu w życiu.

Problemem jest też jej nieufność i potrzeba przekonania się, że druga osoba to ktoś, komu można zaufać. Otwartość na ludzi to jedno, ale naiwność to drugie. I osoba inteligentna, w przeciwieństwie do innych, umie rozpoznać fałsz, próby manipulacji, nieczyste układy, które nie stanowią problemu dla całej grupy osób. Dlatego często jest nielubiana, bo uważana jest za problemową. 

Inteligentna to robiąca porządki?

Inteligentna osoba ma wątpliwości, ale w pewnym momencie zyskuje pewność, że jeśli ma trwać w dobrej kondycji, to musi zrobić towarzyski detoks. Często utożsamia się z poniższymi słowami:

,,Już nie mam cierpliwości dla pewnych rzeczy.
Nie dlatego, że stałem się arogancki, ale po prostu dlatego, że doszedłem do takiego momentu w swoim życiu, kiedy nie chcę już tracić więcej czasu na rzeczy, które mnie denerwują lub ranią.
Nie mam cierpliwości na cynizm, nadmierną krytykę czy jakiekolwiek wymagania.
Straciłem chęć, aby próbować podobać się tym, którzy mnie nie lubią, kochać tych, którzy mnie nie kochają czy uśmiechać się do tych, którzy nie chcą się uśmiechnąć do mnie.
Już nie poświęcam ani minuty tym, którzy kłamią czy chcą mną manipulować.
Postanowiłem, że w moim życiu nie będzie udawania, hipokryzji, nieuczciwości i tanich pochwał.
Nie toleruję wybiórczej erudycji czy akademickiej arogancji.
Nie ulegam już chęci jakże popularnego plotkowania.
Nie znoszę konfliktów i porównywania.
Wierzę w świat przeciwieństw, dlatego unikam ludzi o nieugiętych osobowościach.
W przyjaźni nie lubię nielojalności i zdrady.
Nie spędzam czasu z ludźmi, którzy nie potrafią powiedzieć komplementu czy słowa zachęty.
Przesada nudzi mnie i mam kłopot, by akceptować ludzi, którzy nie lubią zwierząt”.José Micardem Teixeirą

Widzi zagrożenia i boi się, gdy inni się bawią

Poza tym problemem dużo większej wagi, jaki jest udziałem osoby inteligentnej to świadomość zmian, jakim podlega świat.

Gdy jest się inteligentnym, widzi się więcej zagrożeń, rozumie się zależności, przewiduje, co może pójść nie tak. A to rodzi stres, wymusza działanie, które nie zawsze jest wystarczające, z uwagi na osamotnienie i stanie w pojedynkę na placu boju. Wiedzieć, co jest złe i nie móc tego zmienić – to doprowadza do szału.

Bo inni się bawią, śpią, a Ty umierasz z lęku…

Zbyt inteligentna, by ją kochać?

Wydaje się, że inteligentne kobiety mają jeszcze gorzej/trudniej niż inteligentni mężczyźni. Dla wielu panów stanowią zbyt duże wyzwanie, a jednocześnie zagrożenie.

Dlatego się je dyskredytuje. Gdy dodatkowo inteligencja idzie w parze z urodą – to w ogóle kaplica. Problem wagi ciężkiej. Taka kobieta przez całe życie będzie zmuszona udowadniać, że można mieć i jedno i drugie i że na to, co ma, zapracowała uczciwie.

“Ty jesteś tak zwana mądra kobieta, o ile takie istnieją. To znaczy najbardziej nieszczęśliwa. Dlatego, że jesteś mądra. Że wszystko rozumiesz, że wszystko wybaczasz, że wszystko potrafisz mądrze ustawić. Za mądrość płaci się cierpieniem, Krystyno. Biedne nieszczęśliwe, mądre kobiety. Żal mi was, bo prawie zawsze giniecie przez głupców. Jesteś mądra Krystyno. Jesteś piekielnie mądra, ty idiotko”.
Marek Hłasko, Wybór opowiadań

Inteligentna i mało przekonująca?

Problem z osobami inteligentnymi jest też taki, że łatwo ich przekrzyczeć. Zamknąć im usta, rzucając na nich obelgi. Zbyt często osoba inteligentna ustępuje głupiej…i dlatego głupole rządzą mądrymi.

“Człowiek mądry broni swej słuszności spokojnie i bez gniewu. Gdy głupiec ma słuszność, broni jej wrzaskiem, gdy jej nie ma – sypie obelgami”. K.J. Weber

“Dziwne, jak często ostry język idzie w parze z tępym umysłem.”
Lech Nawrocki

Bo mądrość jest zazwyczaj cicha…a głupota głośna.

Niestety.