Masz 45 lat lub trochę więcej. I coraz bardziej nie poznajesz siebie. W jednej chwili cieszysz się, a za chwilę pogrążasz w czarnej rozpaczy. Niekiedy dół jest tak głęboki, że zastanawiasz się, czy aby nie chorujesz na depresję. Poza tym doświadczasz problemów z żyłami, wypadają ci włosy, a skóra staje się strasznie sucha. Wszystkie te objawy mogą wskazywać, że problemem jest progesteron po 45 roku życia, a właściwie niedobory progesteronu. Tego podstawowego hormonu może po prostu brakować…tak bardzo, że organizm daje o tym jasno znać! Dlatego czas działać!
Co to jest progesteron?
Progesteron to jeden z najważniejszych hormonów wydzielanych przez jajniki, a właściwie
produkowanym przez ciałko żółte, a w ciąży przez łożysko. Dodatkowo produkcją progesteronu zajmuje się także kora nadnerczy. Jego odpowiedni poziom po zapłodnieniu wspiera utrzymanie ciąży.
Progesteron zwany jest również luteiną.
Dochodzi do głosu głównie w drugiej fazie cyklu. To z jego powodu, a szczególnie z powodu jego niedoboru, wiele kobiet zauważa u siebie pogorszenie samopoczucia, zwłaszcza senność, spadek energii, koncentracji, powiększenie apetytu, zwłaszcza na produkty słodkie. Z drugiej strony progesteron działa także uspokajająco i przeciwlękowo.
Spadek poziomu progesteronu w określonym etapie cyklu jest niezbędny, żeby wywołać miesiączkę.
Jak działa progesteron?
Progesteron wydzielany jest głównie po jajeczkowaniu. Gwałtowny spadek jego ilości we krwi wywołuje miesiączkę. Sam hormon pomaga utrzymać ciążę. Musi być go wystarczająco sporo, by zarodek mógł się rozwijać.
Dodatkowo progesteron ma wpływ niemal na cały żeński organizm. Pomaga regulować pracę tarczycy, zapobiegając niedoborom hormonów, zmniejsza obrzęki i stany zapalne, dba o odpowiednie krzepnięcie krwi. Zapewnia spokojny sen, chroni przed osteoporozą, ma również działanie łagodzące, chroni przed bólami głowy.
Progesteron po 45 roku życia
Niestety wraz z wiekiem poziom hormonów spada. Jajniki się starzeją, dochodzi do zaburzeń ich pracy.
Jajniki nie są w stanie produkować wystarczającej ilości hormonów. Pierwsze zmiany następują już po 35 roku życia, kiedy wyraźnie spada płodność. Z biegiem czasu problem się pogłębia.
Następny skokowy spadek wydzielania progesteronu nadchodzi po 45 roku życia. Właśnie wtedy kobieta jest coraz bliżej menopauzy. I może zauważać u siebie znaczące, trudne do zignorowania objawy wahań hormonalnych.
Jakie symptomy daje niski poziom progesteronu? O tym poniżej.
Gdy brakuje progesteronu
Niedobór progesteronu daje wiele objawów. Niestety od razu warto zaznaczać, że nie są one przyjemne dla osoby, której dotyczą. Najczęściej obserwuje się:
- bóle brzucha,
- plamienia i krwawienia,
- zmiany nastroju, lęk, depresja,
- niskie libido,
- nieregularne miesiączki,
- przesuszona skóra,
- spadek płodności (niski progesteron hamuje owulację i utrudnia implantację zarodka),
- miesiączki krwiotoczne lub rzadkie miesiączki,
- tendencja do tycia (progesteron pomaga stabilizować poziom cukru we krwi, niski progesteron wzmaga ochotę na słodycze),
- uderzenia gorąca, trądzik,
- sprzyja endometriozie, zespołowi policystycznych jajników,
- wypadanie włosów, kruchość paznokci,
- zimnie stopy.
Jak podnieść progesteron naturalnie?
Warto spróbować naturalnych metod. Poleca się:
- stosować zbilansowaną dietę: jeść magnez: zielone rośliny, nasiona dyni, orzechy nerkowca, soczewicę, jarmuż, brązowy ryż. Dbać o dobry poziom witaminy C – jeść produkty z czarnego bzu, rokitnika, nie zapominać o witaminie E – sięgać po migdały, orzechy laskowe, czerwoną paprykę, zieloną sałatę, zadbać o odpowiedni poziom witaminy B6 – jedząc łososia, tuńczyka, szpinak, banany. Badania pokazują, że ogromne znaczenie w podnoszeniu progesteronu ma zwiększenie spożywania białka l-argininy, którą znajdziemy w ciecierzycy, soczewicy, rybach, tuńczyku, pstrągu i indyku.
- w drugiej fazie cyklu pić – napar z niepokalanka mnisiego, herbatę pokrzywową,
- wskazana jest konsultacja lekarska. Być może konieczne będzie przyjmowanie progesteronu w formie tabletek.
