Dlaczego nie mówimy sobie dzień dobry?

Uśmiechasz się w deszczowy poniedziałkowy poranek? Coś z Tobą nie tak. Mówisz z daleka
„dzień dobry”, przepuszczasz starszą panią w drzwiach, pomagasz zanieść zakupy na drugie piętro? Odbiło Ci? Nie masz nic lepszego do roboty? Siły masz za dużo?

Co się tak szczerzysz w pracy? Cała w skowronkach. Zepsuć Ci humor, cobyś poznała, co to prawdziwe życie, naiwna jedna. Nic tak nie wkurza, jak zadowolona osoba. Co ona taka szczęśliwa? Wariatka jedna.

Uśmiechasz się do siebie w lustrze, ewidentnie lubisz osobę, na którą patrzysz i nie masz problemu z wymienieniem swoich trzech mocnych stron? Stuknięta jesteś. No coś z Tobą nie tak. Nie pasujesz. Aż prosisz się o problemy. Zbyt szczęśliwa jesteś, trzeba Ci zepsuć humor. To nie czas, żeby wkurzać innych własnym szczęściem.

Idź szybko, patrz przed siebie, gdy mijasz innych, wyciągaj telefon i wpatruj się w niego, ostatecznie patrz pod stopy. Nigdy nie wiesz, co tam leży. Uważaj, żebyś się nie potknęła. Mina poważna. Trzymaj dystans. O tak, właśnie tak.

Skąd w nas tyle złości?

Życie nie jest idealne. Prawdę mówiąc jest cholernie pogmatwane, nieprzewidywalne. Podobno żyjemy w mocno niestabilnych czasach. Jest szczególnie trudno. I to ma prawo nas dobijać. Nie ma chyba osoby, która nie martwiłaby się co dalej. Stresujemy się na potęgę.

Mimo to, wśród nas nie brakuje odmieńców. Takich, którym się chce, którzy wbrew wszystkiemu pokazują, że każdy dzień jest ważny i może być piękny. Życie ich nie rozpieszcza, ale oni zdają się ten fakt pomijać. Uśmiechają się w pracy, choć zarabiają marnie. Robią wszystko najlepiej, jak umieją, mimo że nie zawsze są doceniani. Spędzają czas kreatywnie, choć brakuje im pieniędzy. Nie mają wiele, ale cieszą się tym, co posiadają. Doceniają drobne przyjemności.

Teoretycznie żyją w takim samym świecie, jak inni, mimo to cieszą się i uśmiechają. Jednych tą swoją radością irytują, innych inspirują. Bo nie są tacy, jak inni. Tacy, jak wszyscy?

Uśmiechnij się

Nabijamy się z Anglików czy Amerykanów, którzy wiecznie są uśmiechnięci. Z daleka krzyczą sobie dzień dobry, koniecznie z każdym ucinają sobie krótką pogawędkę. Zawsze u nich dobrze lub wspaniale.
No bajka po prostu….

Oczywiście nie są to jacyś szczęściarze, niemający problemów. Być może żyje się im łatwiej, ale też, tak jak my mierzą się z kłopotami, gorszym zdrowiem, niepewnością, lękiem. Mimo to wybierają „nieszczery” (jak im się zarzuca), przyklejony uśmiech, zamiast gburowatości i unikania spojrzenia.

I jak pokazują badania – wychodzą na tym lepiej.

Dlaczego?

Nawet wymuszony uśmiech sprawia, że czujemy się lepiej. Brak narzekania również pomaga nam zachować pozytywny nastrój. Unikanie mówienia o tym, co nas gnębi zwyczajnie nam pomaga.

Co z tego, że jest trochę nieszczere? Nie musimy przecież każdemu spotkanemu na ulicy mówić o swoich kłopotach. Nie musimy swoją postawą pokazywać, jak bardzo nam ciężko. Możemy nieco „poudawać” i zachowywać się jak najszczęśliwsze osoby na ziemi. I co fantastyczne – to pomaga rzeczywiście przyciągać szczęście.

Zarażaj optymizmem

Istnieje mnóstwo badań, które udowadniają, że optymizmem można się zarazić. Wystarczy się uśmiechnąć, by poczuć się lepiej.

To, jaką energię wysyłamy w świat, zależy od tego, jaka do nas wraca. To, jaki świat nosimy w naszym sercu, taka zaczyna być rzeczywistość wokół nas. Stając się uśmiechniętymi, pełnymi zapału ludźmi, przyciągamy do siebie równie pozytywnie zakręcone jednostki. W myśl reguły podobne przyciąga podobne.

Po prostu opłaca się uśmiechać, choć to trudne. Nosić wysoko głowę, patrzeć innymi w oczy i szczerze dzielić „dzień dobry”. To ważne dla nas, by rozmawiać z sąsiadami, znajomymi, odwiedzać się i spędzać czas. To jeden z prostszych sposobów, by przetrwać zwariowany czas.