Można być osobą inteligentną, ale już nie mądrą. I mimo swojej wysokiej inteligencji kiepsko radzić sobie w życiu. Bo mądrość i inteligencja to nie to samo. Gdyby wybierać między tymi dwoma cechami, to lepiej jednak wybrać mądrość.
Mądrość to coś więcej. Mądrość i inteligencja
Ludzie często utożsamiają mądrość z inteligencją. Tymczasem to nie są synonimy. Mądrość to coś więcej niż inteligencja. Można być mądrym, ale nie inteligentnym. I na odwrót podobnie. Nie brakuje ludzi inteligentnych, ale pozbawionych mądrości. Jak to możliwe?
Czym jest mądrość a czym inteligencja?
Genialnie, gdy mądrość i inteligencja idą w parze. Jednak nie zawsze tak jest.
Inteligencja to umiejętność uczenia się. To duży zasób wiedzy. Osoby inteligentne są oczytane, dobrze znają pewną dziedzinę wiedzy, poruszają się sprawnie w obszarze kultury.
Inteligencja nie musi być jednak mądra. Bo mądrość to umiejętność weryfikacji źródeł wiedzy i podejmowania decyzji.
Osoby mądre to takie, które niekoniecznie posiadają wysokie wykształcenie. Wcale nie muszą być po najlepszych uczelniach. Swoją wiedzę mogły bowiem zdobyć na wiele sposobów, niekoniecznie w sformalizowany sposób. Wyróżnia je przede wszystkim spojrzenie na świat. Potrafią celnie oceniać rzeczywistość. I sprawnie radzić sobie w życiu.
Inteligencja ma więcej wspólnego ze szkołą, wykształceniem, formalnym nauczaniem.
Mądrość z kolei jest bliżej doświadczenia, życia. Osoba mądra nie zamyka się na jedno źródło wiedzy, jest wszechstronna, wyróżnia się otwartą głową i gotowością przyjęcia czyjegoś punktu widzenia.
Czy poziom inteligencji jest wrodzony?
Przez pewien czas uważano, że rodzimy się z określonym poziomem inteligencji. Mamy
zaprogramowane w genach, jak inteligentne będziemy. Można to po prostu zmierzyć na pewnym etapie życia, korzystając z testu IQ. I jest to w dużym stopniu prawda.
Inteligencję dziedziczymy wraz z chromosomem X, czyli przede wszystkim po matce. Geny ojca mają znacznie mniejszy wpływ na stopień inteligencji dziecka.
Czy jednak poziom inteligencji jest stały?
Dzisiaj wiemy, że inteligencja to nie jest coś, nad czym nie można pracować. Znane są ćwiczenia, zadania, które pozwalają pogłębiać swój poziom inteligencji. Są to gry, łamigłówki, zabawy przestrzenne.
W szczególny sposób inteligencję rozwija:
- gra na instrumencie,
- gra w szachy,
- nauka języków obcych,
- malowanie i pisanie.
Po czym poznać osobę inteligentną?
Osoba inteligenta to zazwyczaj ta, która lubi się uczyć. Ma prawdziwą frajdę w zdobywaniu wiedzy.
Czyta książki, robi nowe rzeczy, zwiedza, by zaspokoić swoją wrodzoną ciekawość. Zadaje dużo pytań, lubi kontakt z różnymi ludźmi. Zazwyczaj czuje się najlepiej, gdy może przebywać w gronie większej liczby osób, czerpiąc energię z różnych relacji. Nie lubi monotonni i nudy. Jest aktywna.
Zazwyczaj mimo tego, że wiele wie, to ma poczucie, że wie niewiele. Nie docenia swoich umiejętności.
Bardzo często jest niepewna siebie.
Jest lojalna, ma wysokie poczucie odpowiedzialności. Podchodzi z zaangażowaniem do wykonywanych czynności, można na nią liczyć.
Mądrość daje szczęście. Inteligencja niekoniecznie
Czym różni się jeszcze mądrość od inteligencji? Mianowicie tym, że mądrość daje szczęście i pełnię.
Pozwala żyć w zgodzie z sobą, w harmonii. Dzięki mądrości wybieramy rozsądnie, omijamy wiele pułapek, umiemy zjednywać sobie ludzi. Wiemy, jak budować relacje.
Inteligencja nie musi zapewniać nam tego wszystkiego. Bo ma mniejsze konotacje z doświadczeniem życiowym. Jest bardziej teoretyczna. Natomiast mądrość to już praktyka. Umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy w konkretnych sytuacjach. Mądrość rozwija się zazwyczaj wraz z wiekiem i wraz z doświadczeniem.
Natomiast wraz ze wzrostem poziomu inteligencji łatwość osiągania szczęścia spada. Osoby wysoko inteligentne są zazwyczaj wrażliwe, odbierają bardziej intensywnie świat. Trudniej znaleźć im również osoby na podobnym poziomie. Częściej czują się samotne. Osoba mądra z kolei umie już czerpać z wielu relacji to, co inni biorą od jednej, wybranej osoby. Mądra kobieta wie, że nie otrzyma wszystkiego z jednego źródła, dlatego ma już nieco inne oczekiwania. Dużą uwagę koncentruje też na budowaniu swojego wewnętrznego świata. I doskonale czuje się sama ze sobą.
Znanym symbolem mądrości jest sowa. A z inteligencją kojarzy się IQ.
Co to znaczy być mądrym?
Mądry człowiek poradzi sobie w życiu. Nie tylko w pracy i w rozwoju zawodowym, ale również w domu, w rodzinie. Umie dogadać się z ludźmi, ma niezwykły dar zjednywania sobie innych.
- Umie spojrzeć na sytuację z boku,
- widzi wady i zalety,
- dobrze ocenia to, co się dzieje,
- jest odporny na wiele form manipulacji,
- umie czerpać radość z życia,
- przeprasza, gdy popełnia błąd,
- ma świadomość swoich ograniczeń,
- prosi o pomoc,
- konsultuje się z osobami mądrzejszymi,
- lubi otaczać się osobami inspirującymi,
- nie boi się bystrzejszych ludzi od siebie. Przeciwnie – robi wiele, żeby się nimi otaczać,
- nie boi się być kreatywny,
- umiejętnie waży ryzyko, nie decyduje się na zachowania, które mogłyby dla niego źle się
skończyć.
Choć mądrość kształci się wraz z doświadczeniem, nie jest to cecha charakterystyczna ludzi w dostojnym wieku. Można być mądrą nawet mimo niewielu lat.
Bardzo ciekawy artykuł.