Co rujnuje każdy związek? 4 ważne czynniki!

Bycie z kimś jest łatwe i trudne zarazem. Łatwe, bo mamy obok kogoś bliskiego, kto nas będzie wspierał, motywował, kto nas zrozumie, pocieszy, przytuli. Trudne, bo…wcale tak nie musi być. Mimo bliskości, relacja może wcale nie cieszyć. Bo coś idzie nie tak. Dzień po dniu zamiast wzmacniania związek upada. Cegiełki wznoszone przez lata, nagle rozsypują się z hukiem i nic nie jest takie, jak być powinno. Dlaczego tak się dzieje? Co rujnuje każdy związek?Oto 4 ważne czynniki!

Brak empatii

Możesz nienawidzić horrorów i być partnerką mężczyzny, który je uwielbia. Nie jeść mięsa i smażyć mu karkówkę. Być ateistką i mieszkać z osobą bardzo religijną. Te wszystkie różnice, pozornie nie do pokonania, nie muszą być przeszkodą, o ile…mamy w sobie wystarczające pokłady empatii.

Jeśli jesteś osobą empatyczną, umiesz postawić się na miejscu drugiej osoby. Dbasz o nią, tak jak o siebie. Umiesz sobie wyobrazić, co druga osoba czuje, co myśli. Potrafisz spojrzeć na świat jej oczami. To współodczuwanie bólu, radości, zachwytu. Jest to ten składnik miłości, bez którego nie sposób wyobrazić sobie udanej relacji.

Empatia to emocjonalny klej, który łączy relacje.

Brak zrozumienia

Rozumienie jest kolejnym ważnym filarem miłości. Brak wyrozumiałości rani jak mało co. Trudno być zbyt wyrozumiałym partnerem. W tym wydaniu nie da się przesadzić. O ile dobrze rozumiemy “wyrozumiałość”, bo to przecież nie jest ani lekceważenie, ani obojętność. To otwartość na wybaczenie i pracę nad sobą i związkiem. Dotyczy obu stron, w takim samym wymiarze.

Można kochać, ale nie rozumieć się. A to nierzadko prowadzi do rozstania, bo miłość to czasami za mało. Potrzeba zrozumienia.

To ważne, bo nie lubimy tego, czego nie rozumiemy. Trzeba kogoś zrozumieć, jego zachowanie, postępowanie, by wykazać się empatią, umieć wybaczyć i odpuścić, a także kogoś szczerze polubić (w tym wydaniu lubienie będzie ponad miłością, bo można kogoś kochać, a nie lubić – np. swoje dziecko, rodzica, itd.).

Zrozumienie, wyrozumiałość pozwalają przetrwać trudne okresy w życiu. Zaakceptować to, że życie się zmienia. Że my jako partnerzy też nie pozostajemy ciągle tacy sami.

Zrozumienie to niezbędny element dobrej relacji.

Ciągłe krytykowanie

Nie ma relacji idealnych. Każdy związek ma dobre i gorsze chwile, piękne i słabsze obszary. Warto skupiać się na mocnych stronach, pracując jednocześnie nad tym, co warto poprawić. Postępowanie na odwrót – koncentracja na brakach i niezauważanie pozytywów prowadzi do destrukcji. Jest jak schowanie ulubionej rośliny w szafie, po to, aby ją chronić, zamiast ustawić ją na parapecie, pozwalając, by chłonęła promienie słoneczne i wodę, którą będziemy ją podlewać.

Przeprowadzono wiele badań. Każde z nich pokazało, że osoby doceniane, chwalone, zauważane, starają się bardziej. Nie chcą stracić w oczach tych, którzy mają o nich dobre zdanie. Te, które słyszą ciągle gorzkie słowa, chcąc czy nie chcąc, swoim zachowaniem potwierdzają to, co słyszą. To mechanizm samospełniającej się przepowiedni.

Dlatego dla dobra związku warto mówić o partnerze dobrze. A o tym, co jest do poprawienia, wspominać dodatkowo, z miłością.

Już widzę, że się oburzacie, że nikt nikogo nie będzie oszczędzał, traktował jak jajko. Nie w tym rzecz. Raczej chodzi o proporcje i podejście. Łatwo kogoś zgnębić, skrytykować, wyładować swoją złość. Trudniej zrozumieć, odpuścić i dać szanse na zmianę.

Brak dojrzałej komunikacji

W dobrych związkach ludzie się kłócą, spierają, wymieniają zdania. Niekoniecznie oznacza to rozbijanie talerzy o ścianę. Na pewno nie poniżanie, obrażanie, przemoc słowną. Raczej chodzi o mówienie wprost, o tym, co się czuje, czego się pragnie i potrzebuje.

Przemilczanie dla świętego spokoju, ciągłe odpuszczanie nie jest dobrą strategią. Raz na jakiś czas pewnie, ale nie na stałe. Co najwyżej w ten sposób można zmienić się w zgorzkniałą, smutną kobietą, która narzeka na to, że nawet mężczyzna życia jej nie rozumie.

W związku trzeba rozmawiać. Bez telefonów, komputera, telewizji w tle. Twarzą w twarz, oko w oko, bez pośpiechu i stresu.  Każdego dnia być razem, a nie tylko obok siebie.