Czy masz serce wojowniczki?

Kobieta może więcej niż jej się wydaje. Zazwyczaj bowiem nie docenia swoich możliwości. Niezwykle rzadko je przecenia. Stąd jej nieśmiałość i wątpliwości. Zastanawianie się, czy na pewno dobrze robi, wie wszystko, co niezbędne do podjęcia decyzji, a może jednak się myli? Może lepiej poczekać, nie działać, ale zobaczyć, jak potoczą się sprawy? Tylko głupiec jest bez wątpliwości. Mądry wojownik walczy, ale mówi też – sprawdzam. Siebie, rzeczywistość, to, co się dzieje wokół mnie. Bo mogę nie wiedzieć wszystkiego. I to wcale nie przytyk, ale motywacja.

Działać, czy czekać?

Każda decyzja niesie za sobą konsekwencje. Nawet ta, która zakłada brak działania. Mimo że może się nam wydawać, że brak reakcji odsuwa w czasie pewne konsekwencje, nie zawsze tak jest. Czas płynie, warunki w tym czasie mogą się zmieniać. Problem niekiedy może rozwiązać się sam, co zazwyczaj jest dobre, ale jednak nie zawsze.

Można dać sobie czas na przemyślenia, w ten sposób wyciszając emocje i unikając popełnienia błędu.

Trzeba jednak sobie zdawać sprawę, że „wszystko płynie i nic nie pozostaje takie samo” jak stwierdził Heraklit z Efezu.

Wojowniczka wie, że rzeczywistość się zmienia. Działa szybko, ale nie desperacko. Umie poczekać.

Czy masz serce wojowniczki? Działamy

Kobiety często zmieniają swoje rodziny, otoczenie, świat. Jednak rzadko mają tego świadomość. Bo zmiany, które występują są subtelne lub dzieją się nie skokowo, a harmonijnie. Inspirujemy swoją postawą, myślą, wypowiedziami, przykładem. Nie musimy być głośne, agresywne, czy też kierować się desperacją. Od wieków umiemy zmieniać rzeczywistość subtelnie. Choć dla niektórych oznacza to knucie i mącenie w białych rękawiczkach, to zdecydowanie częściej jest to po prostu drążenie skały niczym przysłowiowa kropla.

Przekonania

Mamy silne przekonania. Bywamy niezachwiane. I to wystarczy, żeby zmieniać rzeczywistość. Siłą spokoju można znacznie więcej uzyskać niż siłą mięśni. To taktyka, która nie ma w sobie nic z planowania, jest naturalna i spontaniczna. Wynika z kodeksu moralnego, który mamy lub nie. Silny kręgosłup w tym po prostu pomaga.

Empatia

Walczymy empatią. Choć może wydawać się to sprzeczne same w sobie, to prawdą jest, że zrozumienie drugiej osoby, okazanie jej wsparcia, powiedzenie – „to zrozumiałe, że tak się czujesz. To nie jest proste, ja też tak miewam” potrafi wiele zmienić. Całkowicie odmiennie niż okazywana pogarda, wyśmiewanie, odrzucenie. Można bowiem walczyć w ten sposób, że nie pokonuje się wroga, ale zmienia go, zamieniając w kogoś neutralnego lub nawet przyjaciela. To jest sztuka. Okazywania współodczucia i próby zrozumienia. Zmieniająca się postawa w naszej głowie pozwala nierzadko wygrać bez walki.

Nie wiesz wszystkiego

Jest też życiowa pokora, wynikająca z faktu, że być może nie wiesz wszystkiego. Możesz się mylić. Dlatego nie działasz na ślepo, tylko z rozmysłem. Z tego też powodu rzadko się mylisz. I zazwyczaj wygrywasz.

Czy masz duszę wojowniczki?

Wojowniczka to kobieta pewna siebie, choć czasami zagubiona. Mająca świadomość swoich mocnych i słabych stron. Niewyciągająca największych dział na początek. Próbująca sztuki dyskusji i mediacji. Ma na tyle wysoką dojrzałość emocjonalną, że nie znajduje satysfakcji z poniżania innych. Gra czysto, bo wie, że raz na wozie, raz pod wozem. To, że teraz ma rację, nie znaczy, że będzie miała ją zawsze.

•  Gdy na czymś naprawdę jej zależy, nie odpuszcza.
• Działa różnymi sposobami. Jak nie drzwiami to oknem.
• Pozostawia sobie czas do namysłu. I do zebrania informacji potrzebnych do podjęcia decyzji.
• Odpuszcza ludzi nierokujących, tak zwane sytuacje beznadziejne.
• Jednak gdy jest nadzieja, próbuje zamienić osobę wrogą na co najmniej neutralną.
• Mniej ocenia, bardziej próbuje zrozumieć.
• Walczy na „śmierć i życie”, gdy trzeba. Wie, kiedy nie warto.

„Potrzebujemy kobiet, które są tak silne, że mogą być delikatne, tak wykształcone, że mogą być pokorne, tak dzikie, że mogą być współczujące, tak namiętne, że mogą być racjonalne i tak zdyscyplinowane, że mogą być wolne”. Kavita Ramdas