Wrażliwość – Twój mocny czy słaby punkt?

Świat patrzy tylko przed siebie, Ty rozglądasz się naokoło. Zauważasz to, co innym umyka. Czujesz intensywnie, widzisz wszystkie odcienie rzeczywistości, daleka jesteś od postrzegania życia w kategorii “czarne i białe”. Dla Ciebie codzienność to eksplozja barw, Twoja wrażliwość jest cennym darem, który niestety rzadko jest doceniany. Dzisiaj bowiem lepiej nie widzieć, nie interesować się i za dużo nie pytać, by niepotrzebnie się nie przejmować. W cenie jest twarda d…a nie złote serce – to jest bardzo często wykorzystywane?

Jak sobie dzisiaj radzić z wrażliwością, by nie dostawać na każdym kroku od życia w cztery litery?

Wrażliwa od dziecka..

Gdy bliscy uczyli się nie widzieć tego, co mogłoby ich rozpraszać, Ty pochylałaś się nad małymi cudami dnia codziennego. Przeżywałaś świat mocniej, intensywniej, czasami boleśnie. Przejmował Cię los rozdeptanego ślimaka i uwięzionego w domu motyla.

Miałaś jako dziecka mnóstwo pytań i wątpliwości. Interesowało Cię to, co innym dzieciom umyka, na przykład, gdzie są rodzice dzieci, które latem wskakują do rzeki w miejscu niedozwolonym, kto karmi biedne dzieci z Afryki i dlaczego zwierzęta w zoo mają takie smutne oczy. Dlaczego niektórzy ludzie są tak bardzo bogaci, że nie widzą biedy, a inni nie są w stanie kupić sobie butów na zimę. Co się stało ze światem, że niektóre dzieci nie jeżdżą na wakacje, a Ty odwiedzasz po kolei największe kurorty.

Zamiast czerpać z życia pełnymi garściami i śmiać się w głos, Ty robiłaś nie tylko to, myślałaś o innych. I o tym, co będzie później. Typowe były pytania – co jeśli…Gdyby…Mnóstwo wątpliwości, zadziwiających otoczenie. Nietypowych dla małego dziecka. Rozbudowana intuicja, niespotykany zmysł, które często przysparzały problemów.

Wrażliwość to bowiem w wielu sytuacjach kula u nóg – jako osoba mocno wrażliwa od zawsze odczuwałaś mocniej ból i strach, szybciej się męczyłaś, łatwiej można było Cię zranić. Inni dawno zapomnieli o przykrych wydarzeniach, a Ty je ciągle na nowo trawiłaś. Osoba wysoko wrażliwa bardzo szybko uświadamia sobie, że nie pasuje do pędzącego, pełnego gwaru świata. Zaczyna nienawidzić siebie samej, szuka sposoby, by pozbyć się wrażliwości zamiast uczynić z niej atut.

Genetycznie i społecznie

To, że jesteś bardzo wrażliwa, to nie Twoja decyzja. To spadek genetyczny, wybór społeczny. Twoja wrażliwość została ukształtowana przez geny i pewne wzorce środowiskowe. Nie da się tego faktu zmienić. Swoją wrażliwość musisz po prostu zaakceptować. I odnaleźć w niej siłę!

Wysoka wrażliwość to z angielskiego – HSP (Highly Sensitive Person) lub WWO (wysoko wrażliwa osoba). Badaniem wrażliwości zajmuje się od lat Elaine Aron i wielu innych naukowców.

Wrażliwość, czyli empatia

Bycie osobą wrażliwą, to wielkie wyzwanie we współczesnym świecie. Czasami bowiem trudno funkcjonować w brutalnej rzeczywistości, bez magicznego przycisku pod tytułem “nie myśl, nie analizuj, przestań się przejmować”.

Twoja wrażliwość sprawia bowiem, że bez problemu stawiasz się w pozycji innej osoby, nie tylko umiesz sobie wyobrazić, co czuje przyjaciółka, jej radości i smutki są Tobie bardzo bliskie, tak bardzo, że sama je odczuwasz. Dociera do Ciebie ból i strach w zdwojony sposób.

Masz ponadprzeciętnie rozwiniętą empatię. Dlatego jesteś podatna na wpływ innych osób i szybko przejmujesz ich emocje, co jest niezmiernie wyczerpujące.

Błyskawicznie wyczuwasz fałsz, wystudiowane pozy, wyuczone gesty. Dlatego trudno Ci się odnaleźć w wielu środowiskach. Tam, gdzie inni doskonale radzą sobie w grze  kurtuazyjnych zachowań, Ty się męczysz i dusisz. Nie umiesz być słodką wyrachowaną kobietą. Przez to wiele tracisz. Te perfidne bowiem osiągają w życiu więcej.

Często jesteś niezrozumiana. Bo nie śmiejesz się tak głośno, gdy “wymaga” tego sytuacja, ponieważ masz swoje zdanie na dany temat i prostackie żarty wcale Cię nie bawią. Gdy ktoś żartuje z ludzkich tragedii czy wielkich kataklizmów, ze zdumienia otwierasz oczy. Inni mówią, że jesteś sztywna, odstajesz, nie umiesz się odnaleźć.

Tak, to prawda. Ciebie codzienna gra męczy. Nie tylko to.

Stawiasz sobie i innym wysokie poprzeczki i niestety często jesteś rozczarowana, bo świat i rzeczywistość są dalekie od Twoich wyobrażeń.

Niezrozumienie otoczenia. Wrażliwość

Wrażliwość sprawia, że często jesteś niesprawiedliwie oceniana przez otoczenie. Dzieje się tak dlatego, ponieważ nadmiar odbieranych emocji i wrażeń sprawia, że nierzadko jesteś nimi przytłoczona, wewnętrznie rozproszona i masz problem z wyrażeniem tego, co czujesz szybko i skutecznie. Potrzebujesz czasu, by pewne rzeczy sobie poukładać. Otoczenie może Ciebie odbierać jako osobę niewystarczająco spontaniczną, wesołą. Jesteś postrzegana jako zbyt poważna, a czasami nawet za bardzo zdystansowana.

Z drugiej strony wrażliwość sprawia, że umiesz przelać swoje myśli na papier, po czasie nie masz problemu, żeby je odtworzyć czy to słowem, czy za pośrednictwem obrazu lub dźwięków.

Masz bogate życie wewnętrzne. Nigdy się nie nudzisz...Wrażliwe osoby świetnie sprawdzają się w takich zawodach, jak aktor, pisarz, malarz, psycholog, coach czy artysta.

Lubisz przebywać sama

Świetnie odnajdujesz się w swoim towarzystwie, z ulubioną książką, przed telewizorem, oglądając jeden z ambitniejszych, niszowych seriali. Nie lubisz zgiełku i nadmiernego hałasu. Dlaczego? Ponieważ fakt, że czujesz mocniej i intensywniej nadmiernie obciąża Twój układ nerwowy, dlatego potrzebujesz sposobu na wyciszenie skołowanych emocji.

Ponadto niezbędny jest dla Ciebie czas, by zanalizować sytuację, poddać ją procesowi rozkładania na czynniki pierwsze. Zanim podejmiesz bowiem decyzję, musisz dobrze się zastanowić. Nie działasz pod wpływem impulsu.

Najlepiej odpoczywasz w cichym i spokojnym miejscu sama lub w towarzystwie dobrze znanych osób, które doceniają to, jaka jesteś. Wiedzą, że mogą na Tobie polegać, tak, jak rzadko to dzisiaj jest możliwe. Jesteś lojalna, prędzej zginiesz niż zrobisz coś przeciwko osobie, którą kochasz. Dbasz o bliskich czasami bardziej niż o siebie.

Nie umiesz zmieniać twarzy w zależności od sytuacji. Moralność jest tylko jedna, cenne życiowe prawdy również. Nie wyrzekasz się ich, gdy się to opłaca. Przywiązujesz się do swoich wartości w pełni i nigdy o nich nie zapominasz, a ponadto masz przesadne poczucie odpowiedzialności.

Wiesz, że czasami lepsze są rzeczy trudniejsze i nie zawsze to, co się opłaca jest godne uwagi. Najważniejsze dla Ciebie to móc spojrzeć sobie prosto w oczy i powiedzieć – byłam ze sobą szczera, nie sprzedałam się, jestem sobą. A że jednocześnie straciłam? Trudno…świat może kiedyś mnie doceni. A jeśli nie, to jego strata.