Toksyczna żona. O kobiecie, która znalazła sobie jelenia

Niestety, znam kilka takich kobiet nawet u siebie w rodzinie.

Boże! To nie żona. To jakiś potwór. Chyba pomyliła idee małżeństwa z niewolnictwem. Na szczęście mężczyźni są twardsi i bardziej stanowczy i nie męczą się zbyt długo jak kobiety, które tkwią latami i wierzą naiwnie, że coś się zmieni.

Nie znam takich małżeństw/związków

No cóż , współczuć mężom takich żon . Niestety zdarzają się takie toksyny . Nic , tylko uciekać gdzie pieprz rośnie i to póki czas

Brawo dla autorki może nie którzy wyciągną wnioski

Może i przjaskrawione , ale chyba po to żeby zwrócić uwagę. Znam parę żon, które “ładnie ” się w to wpisują. Z drugiej strony , można i sobie przyjrzeć się krytycznie

Kiedy wychodziłam z toksycznego małżeństwa, często o tym co się działo mówiłam otwarcie i głośno. Tak jak ptak uwolniony z klatki. W tym czasie poznawałam dużo osób, które miały podobne doświadczenia. Przeraziło mnie jednak jak dużo mężczyzn, się do tego przyznawało, szukając odpowiedzi, wręcz czasem ratunku dla małżeństwa. Mam wrażenie, że mężczyźni mają gorzej. Przede wszystkim dlatego, że im nie wolno narzekać, mówić o takich sprawach. Od razu są potępiani i ośmieszani. Toksyk nie ważne czy kobieta, czy mężczyzna to nadal toksyk. To osoba emocjonalnie niezrównoważona, to zwykła patologia społeczna. Ona nie ma płci.

Ostrooo. Zgadzam się w pełni! Choć nierzadko sama mam dość i proszę – staryyy, weź ode mnie tego bombela 😉

Szczere i do bólu prawdziwe. Ja właśnie żyłem z taką kobietą. W lipcu złożyłem pozew o rozwód. Mamy córkę z tego małżeństwa Ale stwierdziłem że nie ma sensu być razem skoro cały czas robią wszystko źle A księżniczce nic się nie podoba. Ba. Miałem nawet zerwać kontakty że swoją rodziną, A Naszej córce zabraniala kontaktów z moimi rodzicami. Oczywiście pozew złożony bez orzekania o winie, niestety jej odpowiedź mogła być tylko jedna…. Z mojej winy. Czeka Nas długą batalia. Pozdrawiam wszystkich

Może troszeczkę podkoloryzowałaś:) Ale naprawdę są takie kobiety! Ja bym to po prostu nazwała egoizmem.

Powyższy opis wygląda jakby został napisany o mojej byłej żonie. Niestety jak się okazuje, nie jestem odosobnionym przypadkiem. Byłem potrzebny wyłącznie do spłodzenia dziecka, zakupu mieszkania w stolicy i zostawienia pieniędzy na ‘wspolnym’ koncie bankowym. Tak wygląda ‘rownouprawnienie’ wg ‘nowoczesnej matki polki’. Małżeństwo w dzisiejszych czasach to totalne nieporozumienie i jednostronnie atrakcyjny kontrakt biznesowy. Po latach dotarła do mnie brutalna prawda, jeśli ślub i dzieci to tylko z kobietą, która potrafi coś samodzielnie osiągnąć.
Ambicje gołodupca ze wschodniej części kraju kończą się właśnie na zakupie mieszkania w ‘waszawie’, spłodzeniu dziecka (polisy na lepsze życie). Później już tylko rozwód na tzw. ‘bitą żonę’ i pobieranie 4 cyfrowych alimentów. Żyć nie umierać…

Artykuł pokazuje pewną rzeczywistość, ale tak mocno przejaskrawioną, że aż mało prawdziwą. Myślę, że w związkach nie brakuje kobiet-pasożytów, ale dopóki mężczyzna się na coś takiego godzi, to ma to co ma. Sądzę, że zdecydowanie więcej jest związków, w których kobiety po urodzeniu dziecka tak mocno się na nim sfokusowały, że mężczyzna poszedł w odstawkę. Związków, gdzie kobieta manipuluje seksem w formie kar i nagród. Związków, gdzie kobieta ma problem z kontrolą własnych emocji i jest pod tym względem niezrównoważona. Związków, w których kobieta egoistycznie dąży do zaspokajania tylko swoich potrzeb. Związków, w których kobieta nie odcięła pępowiny z własną matką/rodzicami. I takie sytuacje są dla mnie bardziej prawdziwe od tego, co opisuje artykuł.

Z jednej jak i z drugiej strony tak to wygląda ale może komuś się to nie spodobać ale znam kilka takich kobiet.Podświadomie zastanawiam się jak one to robią że kiwną palcem A on tańczy jak ona chcę.Oczywiscie każdy powinien się angażować w życie rodzinne ale są pewne granice

Dokładnie jakbym moją historię czytał, słowo w słowo. Teraz trwa przepychanka w sądzie bo już szczęśliwie po rozwodzie jestem. 13 lat wokół “królewny” skakałem jak piłeczka ping-pongowa a i tak źle, za mało, przynieś wynieś pozamiataj. Jak się wyprowadziłem to przeżyła szok, że z dziećmi jest tyle obowiązków. I teraz się mści nie wiadomo za co. Chyba dlatego że teraz musi robić sama to czego do tej pory nie musiała. A dzieci przy okazji obrywają za nic. W wszystko do czasu.

Widziały gały co brały …

Znam kilka takich.. A kiedy facet w końcu mówi “dość”, bo gdzieś przecież są granice, to zaczyna się płacz i lament. Niektórym kobietom przydałby się kubeł zimnej wody i zrozumienie słowa “szacunek”

Ciężko się to czyta bo aż wierzyć się nie chce że są tak wstrętne leniwe kobiety

ja wierzę że są takie kobiety ale w wiekoszci przypadków to wina faceta niestety ze sobie ba to pozwolił..Ale z drugiej strony nie pojmuje jak można być taką egoistką… Współczuję takim kobietom a potem się dziwią za facet odchodzi

znam mnóstwo takich toksycznych żon.. Hmmm przyjazniac sie z takimi osobami az za duzo czlowiek poznaje sekretow i metod toksycznej żony…. Osobiście wspolczuje kazdemu z tych Panów ☹️
I malo kto widzi ze większość z tych mezczyzn probuje byc dobrymi mężami chcąc wspierać żony w codziennym zyciu i obowiązkach ale niestety jak taki trafi na toksyczną żonę będzie predzej czy później przez nią wykorzystywany. A chciał byc poprostu dobry i okazywać przez to milosc i szacunek… Zle trafił bo dobra zona by to docenia nie wykorzystywała

osobiście taką znam. Zdziwić się można czaswm jakie kobiety potrafią być. Na zewnątrz pokazują właśnie swojego faceta jako niedojde,nieroba do tego brzydki i zaniedbany…a ona wszystko robi i jak o siebie dba,więc powinien uważać na każdy swój krok i dziękować codziennie jej za zaszczyt bycia z nią.

Za mało.. i chyba powierzchownie opisane. Zapomniała Pani dodać o kobietach męczennicach ” ja dla ciebie wszystko a ty nic” ” ja sprzatam a ty nie podziekujesz nawet” itd. Jest masa kobiet, które nie rozumieją , że w związku trzeba być partnerem a nie księżniczką

Oczywiście tak się zdarza, ale uważam że mężczyzna powinien pomagać w domu,praca kobiety w domu też ma swoją wartość a często mężczyźni tego nie doceniają i traktują jako wypoczynek co jest niesprawiedliwe

A ja napiszę że faceci nie są jasnowidzami…
My jeśli czegoś chcemy oczekujemy mówimy o tym a Wy drogie Panie w zamian za te słowa strzelacie focha.
Wyznajecie zasadę że skoro jesteśmy już tyle razem to On powinien się domyśleć….
My czasami też chcemy usłyszeć dziękuję……
Rozmowa to podstawa…

Niestety wstyd przyznać, ale na prawdę są takie żony. Znam kilka takich przypadków…. No cóż, nie każda kobieta nadaje się na żonę

Ja nie mogłam uwierzyć że są takie kobiety. Do niedawna…….. I teraz wiem że istnieją niestety

Jedno nie rozumiemy, nie chce—może odejść! są takie kobiety owszem, ale też prawda jest taka, że w domu z małymi dziećmi robimy za wszystko : niania, praczka, sprzątaczka, kucharka, pelengniarka itp., dużo żeby wymienić do końca, a facet po pracy ( jeden etat) nie może pomóc, bo co? Sam mieszka w tym domu i jest takim samym rodzicem, z takimi samimi obowiązkami, jak mama i nic mnie nie przekona, że jest inaczej. Pozdrawiam wymagające kobiety:)

Dobry artykuł. Zdarzają sie toksyczni mężczyźni i toksyczne kobiety i o nich też warto mówić. Facet tak szybko się nie przyzna ze jest w takim związku. Kobiety dosc czesto szukają takich wymówek jak w związku sie nie układa nawet jesli facet nie jest toksyczny. I nie bronię mężczyzn bo sama odeszlam od toksyka, ale znam przypadki toksycznych kobiet. Tylko o nich sie nie mówi zawsze uważając ze kobieta musi byc ta pokrzywdzona strona w związku

Słyszałam o żonie, która nie pracuje ale czeka aż mąż wróci do domu i zrobi obiad. A w zimie nie wychodzi spod pierzyny bo zimno, mąż pali w piecu to można wyjsć z łóżka.

A koniec tej opowieści jest bardziej niż oczywisty….jeleń spotyka piękna , miła i grzeczna w sarenke w swojej pracy. I wali w rogi swoją ,,cudowna” żonę.

Dużo w tym prawdy. Mi brakuje trochę przyczyn takich zachowań. Z obydwu stron zresztą. Bo to nie zawsze wynika z charakteru. Oprócz „bycia sobą” jest też wielka podatność na np. trendy, są też choroby takie jak np. depresja, niedoczynność tarczycy, które wiążą człowiekowi ręce. No i też trochę chyba „pomagają” czasy. Z mojego dzieciństwa pamiętam wspierających babcie i dziadków. Dziś często mieszkamy z dala od rodzin albo nasi rodzice mają swoje plany – uniwerek trzeciego wieku, dorabianie do emerytury itd i nie mają możliwości, by wesprzeć, a rodzice zostają sami ze zmęczeniem, problemami, bez opcji wyjścia wspólnie do kina czy na kolację. Fajny związek, rodzina, macierzyństwo – same się nie zrobią.

Kiedyś czytałam dobry wpis, czy post o tym, że jak tata bawi się z dziećmi, posprząta, a nawet ugotuje obiad, to jest super bohaterem. Jaki wspaniały mężczyzna. My robimy to na codzień, czy ktoś mówi o nas, jaka wspaniała mama ugotowała obiad, zbudowała zamek z klocków, no to jest super kobieta. Nie, bo taki jest nasz obowiązek… My musimy i nikt tego nie widzi

Znam taką i bardzo mi szkoda jej męża.

Nie chce tutaj nikomu ujmowac. Ale ten przyklad w tym artykule to troche przesada. Kobiety naprawde sa zmeczone po porodzie, po noszeniu malenstwa godzinami, karmieniu nocami, domyslaniu sie co dzidziusiowi dolega, sprzataniu, robieniu zakupow, uwijanie sie z dodatkowa 2ojka maloletnich dzieci. Uwazam ze ten przyklad jest naprawde zly. Facet mysli sobie ze on po 8h w pracy nie ma nic innego do roboty jak reszta dnia odpoczywac i przesypiac noc bo on idzie do pracy. Toksyczna osoba to taka ktora nie jest z niczego i nikogo zadowolona, ktora ucieka sie od obowiazkow i kompletnie nic nie robi w kierunku bycia szczesliwym. Po prostu truje zycie innym i sobie.

Miałem takiego potwora… Do dziś za to słono płacę. Ale warto było się uwolnić. Tego życzę wszystkim naiwniakom którzy tak jak ja liczą że się zmieni, że zacznie być kimś we własnym domu. Otóż zmieni się na gorsze. A jak będzie trochę szczęścia to potem jak się już uwolni od tego potwora spotka na swojej drodze kogoś wspaniałego, kogoś kto doceni..

artykuł jest o takiej osobie która udaje i nic nie robi a na okolo krzyczy ze jest zmeczona byciem nianką praczka sprzataczka kucharka czytajcie ze zrozumieniem. To nie jest artykul o pani domu zapracowanej i o męzu który nic nie robi ten artykuł jest odwrotnością całej sytuacji . Wielu facetów po pracy bierze odpowiedzialność za rodzinę za dzieci zajmuje sie domem i pomaga zonie w związku jedno i drugie powinno doceniac siebie nawzajem a nie warczeć na siebioe.

Witam,
A co z podziałem obowiązku i opieka nad dziećmi jak oboje rodziców pracuje ? Chyba można dzielić się obowiązkami w domu z mężem ? Czy kobiety powinny wszystko robić, nawet jak pracują dłużej i maja naprawdę mało czasu popołudniu żeby zrobić cokolwiek….

1. Kobieta po normalnym porodzie potrzebuje pomocy przez około 6 tygodni.Nastepne tygodnie musi radzic sobie sama, po to jest urlop macierzynski. Jesli po macierzyńskim dalej nie zarobkuje ani w domu ani poza domem, to znaczy, że facet ją utrzymuje. Żadna łaska męzowi, że zajmuje sie domem i dzieckiem. Dzis praca w domu to naciskanie guziczków, wody ze studni nie nosi, drzewa nie rabie.
2. Inna sytuacja, gdy zarobkują oboje. Wtedy podział obowiązkow jest konieczny. Niestety, kobieta widzi tylko to, co robi sama i nazywa to “ja robie wszystko -on odpoczywa po pracy”. Czy kobieta sprzata garaż, przepycha WC, wyciąga zdechłego szczura z rynny ? Kopie doły pod tuje w ogródku ? Myje samochód ? Reperuje pralke, zmywarkę ?

My kobiety też mamy sporo wad. Czasem i ja bywam marudnym leniuszkiem ale chyba, na szczęście na miano toksycznej nie zasłużyłam :). Naprawdę nie rozumiem facetów, którzy potrafią trwać w taki związku. No tu jeszcze opisujesz sytuacje gdy jest dziecko, rodzina, to wiadomo odejść trudno tak samo jak kobiecie. Jednak znałam parę, gdzie nawet ślubu nie mieli a chłopak kupę lat mieszkał z taką toksyczną kobietą. Wracał po pracy i szorował gary, kiedy ona się umawiała z koleżankami i wydawała na ciuch jego wypłatę. Związek skończył się dopiero gdy go zdradziła… No cóż czasem miłość jest ślepa ale każdy pewien otworzyć oczy.
Nie wiem czy tacy toksyczni ludzie potrafią w sobie dostrzec te cechy, chyba z natury zwykle widzimy siebie w lepszym świetle, usprawiedliwiamy się. Myślę, że czasem lepiej dla drugiej strony zakończyć związek, bo toksyczni ludzie tak łatwo się nie zmienią. Zwłaszcza kiedy im dobrze w takiej relacji.
A tak kończąc smutne tematy Wesołych Świąt życzę pełnych ciepła i miłości 🙂 takiej prawdziwej 🙂

Nie generalizujmy, nie wszystkie kobiety takie są, choć jak słucham znajomych jest ich niestety coraz więcej… Są chore na ciążę, później na macierzyństwo… Opis mojego eks, przykłady jakbym jego słyszała… wieczne pretensje i niezadowolenie… I byłej bratowej co do joty zgodnie z płcią artykułu… ?

Oj malo takich kobiet, za to toksycznych mezow nieszanujacych swych kobiet i traktujacych je jak wor na nasienie zapominajac o ich przyjemnosci jest od ciula, a kobiety maja na glowie dzieci musza z takimi draniami siedziec bo nie maja wyjscia i perspektyw

Tak się zastanawiam, jestem po 23 letnim toksycznym związku, matką czwórki dzieci totalnie zniszczoną psychicznie i fizycznie od roku próbującą zacząć normalne życie. Zastanawiam się czy jak bym od początku to ja wcieliła się w rolę toksyczne żony byłabym teraz kwitnącą i zadbaną kobietą z pomalowanymi paznokciami leżącą przed telewizorem lub spotykającą się z koleżankami na plotki. A tak mam 40 lat i muszę układać sobie życie od nowa.

Nie znam tematu bo to kosmos, trzeba mieć nierówno pod sufitem żeby wchodzić w takie relacje i dzieci sobie robić. Krzyż na drogę.

Autor chyba opiera swój wywód na wiedzy z bravo lub innej pani domu. stracony czas na przeczytanie tego artykułu już nigdy nie zostanie mi zwrócony

W samych skarpetkach to bym taką za drzwi wywalił zanim by jeszcze została żoną.

Toksyczna żona/dziewczyna: to przede wszystkim taka co jest non stop zazdrosna. O wszystko, o kolegów, o koleżanki, podejrzewa non stop zdradę a koniec końców sama zdradza; to taka co nie pozwala na nic facetowi, żadnego hobby, żadnych wydatków na siebie, żadnych wyjść z kolegami, do baru, kina, chyba, że z nią, zaś ona sama jak najbardziej może hulać, bo jest święta. To również taka jak było wspomniane, która w złości dopuszcza się rękoczynów, wypomina najmniejszą rzecz nawet z nią nie związaną z twojej przeszłości, która chce każdy aspekt twojego życia kontrolować, a sobie nie pozwala zwrócić uwagi o najdrobniejszą rzecz. Na koniec to taka która niszczy Cię psychicznie a zarazem uzależnia od siebie.

Dlaczego godziliście się na takie traktowanie?

Prawie jak u mnie z tym, że żona jest spokojna, opanowana. Nie obraża. Wie jak dobrze to rozegrać. Seksem nie gra, po prostu odmawia. W sumie, to już kiedyś ktoś to opisał, że współczesny mężczyzna, poza tym że już męski nie jest, został żywym bankomatem, niańką i sprzątaczką. Witajcie w świecie współczesnych “mężczyzn”.

Piekny victim blaming ze strony niektorych kobiet. “Widzialy galy co braly”, Panowie sami sobie winni ze trwaja w takich zwiazkach…Mmm, powiedzmy to bitym kobietom, tez widzialy co braly, tez przeciez w kazdej chwili moga odejsc, right? Right. Absolutnie niespotykane jest, zeby ludzie sie maskowali, kamuflowali, ukrywali swoje prawdziwe twarze, do momentu w ktorym jest juz czesto za pozno na ucieczke. ZWLASZCZA dla mezczyzn, ktorzy niestety prawnego wsparcia, w odroznieniu od kobiet, nie maja wcale. Powiedzcie mezczyznie ktory ma dziecko z taka kobieta, zeby wzial rozwod. Moze to zrobic, oczywiscie – dziecka juz nigdy nie zobaczy, a alimenty bedzie musial placic czasami wyzsze niz swoja pensja.

Naprawde, kazdej kobiecie ktora napisala komentarz w tym stylu, czy chociaz w ten sposob pomyslala – spojrzcie w lustro, i przeczytajcie artykul jeszcze raz – jest o Was.

Sam jestem w takim związku na szczęście dobrze się bronię bo widzę że jak przestałbym się pilnować to włąśnie by tak było że mogłaby mnie zostawi w samych skarpetkach … to jest horror … moją największą przewiną jest to że kocham ją na zabój i od zawsze kochałem strach przed utratą kompensuje wszystko.
Czy facet ma szanse gdzieś uzyskać pomoc? …może nawet bezpłatnie?

Tak na moje oko to 70% żon pod ten tekst podpada w jakimś stopniu…

Na szczescie mnie to nie tyczy. Artykul w deche….znam osobiscie takie Panie, ale………. zaznacze, iz wlasnie do nich panowie mają najwiekszy szacunek i takich sie trzymaja

Witam
32 lata żyje w takim związku i nie wiem jak się z niego uwolnić. Od ponad 30 lat zabrania mi kontaktu z rodzicami i rodzeństwem, nie ma tradycji, ciepła ni miłości, wymagania, zarzuty, wytykanie błędów. Rodzice w tym czasie odwiedzili mnie 4 razy, rodzeństwo mniej. Siostrzeńcy i siostrzenice wyrośli bez mojego udziału, wszędzie muszę chodzić sam, nie uczestniczy w uroczystościach rodzinnych i zawsze ma negatywne aluzje w stosunku do mojej rodziny. Takie bywają kobiety. My mężczyźni , tolerujemy takie zachowania, nie wiem dlaczego. Lepiej byłoby palnąć sobie łeb. Całe życie stracone przez kobietę i tylko po to aby otrzymać rodzinę. Totalna porażka

Wbrew pozorom takich kobiet jest sporo,tylko nasze stereotypy,kultura itp. skrzętnie to kryją?jeśli kobietom ciężko przyznać się do tego,że są ofiarami przemocy(jakiejkolwiek!),to tym bardziej trudno to przełamać mężczyznom…długi temat.

Przeszedlem przez to osobiscie…jak zachorowalem powaznie,zostalem wyrzucony z domu mimo pandemii,niepelnosprawny,bez niczego w sposob nie nadajacy sie do opisu tutaj…po ponad 30 latach zwiazku…

Znam to z autopsji. Sam byłem z taka kobieta. Na szczęście w porę się opamiętałem i złożyłem pozew o rozwód. Najgorsze w tym wszystkim jest utrudnianie kontaktów z naszą córką.

Z mojego życia wzięte: https://www.jaknajlepiej.pl/jestem-kobieta-a-nie-sprzataczka-i-kucharka-jak-matka-zabrala-dzieci/

A ja zwiałam przed psychopatą, któremu cały świat krzywdę chciał zrobić, znęcał się psychicznie, niby doszłam do siebie olśniło mnie co nam zrobił ale w środku mnie zniszczył, teraz sądy, prawa odebrano mu do dziecka, czeka go sprawa karna i mam nauczkę na całe życie, wolę być sama, dziękuję za takie problemy albo kopanie się jak tutaj opisujecie z kimś kto miał kochać, gdzieś to już mam, w nosie to mam, nerwy niepotrzebne tylko,z tą różnicą ze juz bym nawet nie płakała bo nie potrafię, dziecko mnie kocha, jest szczęśliwe,ojca nie pamięta dzięki Bogu, muszę tylko odbić się od dna finansowego no rzuciłam dla niego stabilna pracę, wróciłam do rodziców i zaczynamy od zera, ale zrobię to, a facetów nie chce a nawet chyba nie umiałabym już z kimś być. Nie zafunduje dziecku takiego horroru a niestety mam dar wybierania, co jeden to gorszy, koleżanka mówiła że dobrze ze udało nam się uciec bo jeszcze by nas zabił a ja ślepa jeszcze go broniłam wtedy, teraz wiem że tak mogło by być bo to chory chłop

Jak wina faceta? Jak na to nie pozwala to zaczyna się dopiero jazda. Falszywe oskarżenia ba nawet zgłoszenia na policje. I kończy się zawsze tak samo. Facet zistaje bankomatem (alimenty).

Mam taki przypadek w rodzinie i pozdrawiam tą ?

Kiedy kobieta pisze podobną historię wszystkie Panie jej współczują (nie mówię że to źle). Kiedy facet… “Widziały gały co brały” i “sam jest sobie winien”. To są właśnie podwójne standardy. ?

Gościu, zbierz swoje zabawki i znikaj…
Jeśli Ty sam nie zmienisz swojego życia nikt za Ciebie tego nie zrobi. Masz toksyczną kobietę i nie bądź jej niewolnikiem.

Nawet jak sie nie godzisz na takie traktowanie. I odejdziesz to kilka lat dochodzenia do równowagi psychicznej. Najbardziej zabawni sa ci co pisza czy odrazu nie widział. Weźcie ludzie pierdolnijcie się czymś ciężkim w te puste głowy. Jak by ta osoba byla od początku taka, to by nikt do niej nawet nie podszedł zapytać o godzinę. Takie osoby sa na początku mega zajebista spontaniczne i swietnie sie z nimi czujemy. Cala sprawa zaczyna sie bardzo niewinnie. Od droczenia się. Na początku sa to żarty, i jako mężczyzna olewasz pierwsze sygnały, traktujesz to jako żart, nieporozumienie, wyciszasz, sytuację. Ale to sie nasila w pewnym momencie dochodzi do sytuacji że wszystko jest źle czego nie zrobisz, czego nie powiesz. Każdy wie wszystko lepiej. Nie dajesz juz rady tego słuchać, zaczynasz 2/3 godziny wracać z pracy. Byle tylko sie znowu w domi nie klucic itd. W pewnym momencie chcesz odejść, ale ta osoba błaga o szansę. Szantażuje, mówiąc ze sobie coś zrobi. Itd. Scenariusz przeważnie bardzo identyczny. Po czymś takim jest taka trauma w głowie, nikt ci nie pomoże, nikt z tobą nie porozmawia, wszyscy uważają że co to za problem. Ale tu nie ma zabardzo wyjscia z twarzą dla mężczyzny. Zawsze będziesz postrzegany jak przysłowiowa “męska pizda”. Jak cie kobieta tłucze to jej nawet bronić sie nie możesz, bo chwycisz ja mocniej za rękę, zrobisz siniaka i bedziesz miał sprawe o pobicie znecanie się itd. Nikt cie nie bedzie słuchał. W sadach wyroki w takich sprawach zawsze sa na korzyść kobiet. Bo wiadomo mężczyźni to wszyscy sa źli. Nawet jak ci partnerka zrobi jazdę na ulicy to najlepiej przemilczeć, bo ja sytuacja będzie głośna, to jeszcze wpierdol od przechodniów możesz dostać, bo pełno obrońców kobiet się zawsze znajdzie, a oni przeważnie nawet nie zapytają o co chodzi. No dobra zostawisz taka kobietę, i ona sobie coś zrobi to cala winna spada na ciebie. Ogólnie najlepiej się powiesić, strzelić w głowę, czy chociażby wyskoczyć z ona. W sumie tez będą gadać ze jesteś pizda ale nie słysz tego przynajmniej.

Ale z Was niektórych prymitywne babska. Jakby to kobieta w artykule narzekała na mężczyznę, to byście jej dopingowały, za to mężczyzna narzekający na kobietę to sam zły i niedobry widocznie. Odrobina empatii nie zabije.

Ale to nie wina żony tylko totalnej uległości męża. Pan po 32 latach nie wie jak się uwolnić. Każdy w związku wyznacza granice po to, aby żyć w szczęśliwym związku. Jeśli godzimy się na ich przekraczanie, nie szukamy pomocy z zewnątrz, nie rozwiązujemy problemów na bieżąco to niestety dochodzi do tragedii ? Proszę szukać grup wsparcia, specjalistów którzy pomagają wydostać się z toksycznej relacji.

W tym artykule jest tyle prawdy, że to po prostu zaskakujące. Powiedziane wprost, jak żona traktuje swojego beciaka, bez głupiego p**rdolenia

Zasady kulturalne wśród ludzi na całym świecie zmieniają się cały czas. Ale musimy wiedzieć, że pewne schematy które wgrała nam matka natura do głów nie da się zmienić i im bardziej odbiegamy od nich, tym jest więcej kłopotów i nieznośnego życia.

Natura wgrała facetowi żeby był dominujący w związku, a kobieta uległa. Dzięki temu stanu rzeczy oboje płcie były usatysfakcjonowane przez tysiące lat – facet dostawał seks i możliwość stworzenia rodziny od kobiety, a kobieta otrzymywała surowce, opiekę i bezpieczeństwo.

Dzisiaj w teorii mamy równouprawnienie, ale w większości związków i małżeństw decydującą rolę odgrywa kobieta… I co najgorsze jest na to pełne społeczne przyzwolenie

Faceci sami się alienuą, często wymówką jest rodzina która jest,, be”, a potem te nie dojrzałe osobniki piszą takie właśnie komentarze, robiąc z siebie ofiarę ,a z partnerek potwory… Bidulki. A w domu żony, czy partnerki wszytko za nich muszą odwalać. Nie dojrzałość przyciąga… Nie dojrzałość. Kobieta niańczy takiego latami, a on sam od siebie nie potrafi nic, nawet się zbuntować. W akcie pseudoodwagi poskarży się na necie.

To się wcześnie obudził…. Nie wyobrażam sobie dzielić życia z kims kto nie daje mi szczęścia nie jest moim wsparciem lub nie mam zaufania. Nie ma związków idealnych i każda strona musi iść na kompromisy a jak nie to torba i do widzenia drugi raz się człowiek nie urodzi….

znam takie i co?? Żyją w małżeństwach grubo po 20lat ???nie komentuje ich życia i ich mężów….jak komuś źle to nawet bosy ucieknie……a takie ględzenie zniszczę Cię ……słabe mój ex też mnie straszył a jednak wyszłam z walizką i dwójka dzieci….żyje pracuje mam się bardzo dobrze?i mam super męża ?

Wypisz wymaluj sytuacja w byłym moim małżeństwie. Przed ślubem ideał, po ślubie koszmar. Na koniec – kup mi mieszkanie to się wyprowadzę. Kupiłem dla świętego spokoju. Rada – nie żenić się, nie pozwolić kobiecie wprowadzić się do swojego domu.

Niestety jestem w takim zwiazku. O wszystko jestem obwiniany, wszystko na mojej glowie a jak ksiezniczka ma cos zalatwic to oczywiscie ciezko. Duzo moglbym na ten temat powiedziec lub napisac ale i tak to nic nie zmieni. Wytrzymuje to tylko dla tego ze mamy syna, ktorego nie chce stracic ale zaczynam mniec takiego zycia coraz bardziej dosc.

Toksyczności żony, mąż może doświadczyć w niewielkim stopniu i to zależy też od Jego postawy. Nikt nie jest całkiem toksyczny ( a jeżeli są tacy ludzie, to nie powinni znaleźć się w związku ) i nikt nie jest zupełnie wolny od toksyczności. Dużo zależy od sytuacji i stanu psychicznego który powoduje toksyczne reakcje na dane sytuacje. Jako mąż, sam chętnie wstawałem w nocy do dziecka i karmiłem, gdy żona jest zmęczona – gotuję, gdy nie jest i tak wykonuję część rzeczy jak obieranie warzyw, smażenie itp. Czy moja żona byłaby toksyczna, gdybym tego nie robił? Być może, ale nie miałem się okazji o tym nigdy przekonać. Myślę, że to kwestia wzajemnej miłości i nie chodzi mi o uczucie, ale dobro, łagodność, szacunek, zrozumienie. Ludzie którzy się kochają są przyjaciółmi i jedno drugiemu nie robi krzywdy, tylko dba o dobro człowieka którego kocha. To nie jest prawda, że jesteśmy odpowiedzialni tylko za siebie, bo jeżeli zaprosiliśmy kogoś do wspólnego życia, to jesteśmy odpowiedzialni również za jakość życia tej drugiej osoby. Małżonkowie muszą działać razem a nie stać po obu stronach barykady mieszkając pod jednym dachem.

Mamy tendencję do robienia z siebie, kobiet , idealnych i kryształowych . Wiecznie umęczone i zmęczone boskie istoty .To faceci to ci żli, toksyczni .zdradzający ,dziecinni , nieodpowiedzialni. Szatańskie nasienie. To tak nie działa . Baby bywają o wiele gorsze , złe ,toksyczne

Wymysły z dupy…

uprzejmie proszę o zdemontowanie wszystkich kamer w moim domu – nie wyraziłem zgody !!!!

Witam sam jestem w takim związku. Tu w artykule brakuje, jeszcze manipulacjami emocjami z jednej z stron i wykorzystanie ich przekierowaniu w obec partnera/partnerki by zerwała więzi i kontakty z rodzinami. Druga rzecz obwinianie teściowej, rodziny i nagle wytykanie palcami że mogłeś utrzymywać kontakty, nie zabraniał ci wymijając z jednej kłótni np narzeczona/żona rozmowa a bardziej jednorazowa sprzeczka! To jest dopiero cyrk. Ten artykuł to jest przedrostek toksycznych związkach partnerskich/małżeńskich. Ja znalazłem się w takiej sytuacji że, chciałem się zabić, prze jej presję, stres, jest to jej 60-70 % winy i wina jaką mam pracę na zmiany 4 brygadowce. To jest dopiero cyrk. Obrzydzila mi pracę, że teraz nie napiszę własnej roboty. I jestem zmuszony szukać. Mało tego chciał bym się rozwijał, nie lubi głupich ludzi, zrobiłem dwa kierunki zrobione i dalej mało. Mało pieniędzy zarabiam. Ciągle jej mało. Teraz siedzi w domu i gada przez telefon. Chciałem się zabić, taki mam stres, to wyśmiewa się dalej z tego że chciałem się zabić. Ciekawe co by się stało gdybym tak naprawdę to zrobiłem. Kochałem życie. Teraz mi to wszystko jedno, leczę się. Czekam na pomoc specjalisty.

To najlepsza decyzja w moim życiu. I najtrudniejsza droga. Bo jeśli komuś wydaje się, że po odejściu od toksyka można się od niego uwolnić, to jest w błędzie. On złapie się wszystkiego, żeby kontrolować i uprzykrzać nasze nowe życie. Och! Ale warto! Jak bardzo warto! To tak, jakby urodzić się na nowo!

Ktoś kiedyś powiedział mi “Z patologii się nie odchodzi…. Z patologii się spier****” i dzisiaj ja otwarcie powtarzam to wszystkim.

To prawda życie bez toksyka jest lepsze trudne jest odejście ale patrząc teraz juz bym się nie cofnęła

Jestem w takim związku już 12 lat. Cierpią nasze córki, cierpię ja. Tkwię w tej beznadzieji łudząc się że może w końcu będzie normalnie. Jedyne światło mojego życia to dwie kochane Córki. Może w końcu dorosnę do właściwej drogi w moim życiu. Życzę Wam szczęśliwego życia.

Brakuje tylko odpowiedzi na pytanie, jak radzić sobie w takich sytuacjach. Kiedy po iluś tam latach okazuje się, że żyło się iluzjami (swoim wyobrażeniem o tej kobiecie) a nie realiami. Że wydawało się, że może się zmieni, że jestem w stanie coś z tym zrobić.
A po kolejnych latach okazuje się, że toksyczne zachowania jeszcze się nasilają, że pojawia się dręczenie psychiczne itd.
Rozwód? Jest przecież sakrament przed Bogiem, są dzieci.
Może więc po prostu zadbanie o siebie. O swój czas wolny, o odpoczynek. Świadomość, że zarobiło się już na ten dom z ogródkiem i że nie muszę wciąż czegoś jej udowadniać.
Może już dość tłumaczenia się ze wszystkiego, bo mam prawo dla własnych zainteresowań, czasu, wolności, poglądów.
Nie muszę wchodzić w te kłótnie, wychodzę, kiedy rozmowa przybiera kształt agresji (wtedy i tak argumenty nie mają już sensu, jest tylko bezrozumna pyskówka).
To nie jest ta kobieta, którą chciałem, żeby była. Dość tej iluzji. Jest taka, jaka jest.
Takie stanięcie w prawdzie, jest bardzo oczyszczające i daje uczucie wolności.

Panie i Panowie Napiszcie Proszę czy jest szansa wyleczyć kogos z tego? Bo od 5 lat raz w tygodniu ciagle słyszę ten sam absurd od mojej żony a przy swoich rodzicach to dopiero z siebie ofiarę robi wszystkich moich znajomych oczernia i porównuje do mnie ze tacy sami Jak ja najgorsi zawsze jakieś wymagania i zbędne komentarze a to wszystko zaczyna się wtedy kiedy się zestresuje bo ona nie potrafi sobie z stresem radzić

Moja historia jest taka ze robie w domu wszystko procz gotowania chociaz jak zonie sie nie chce to ja musze cos przygotowac lub zamowic. Zbudowalem dom, kupilem jej samochod jej marzen ktory utrzymuje, tankuje i naprawiam. Przelewam jej kase na konto kazdego miesiaca kupuje to co chce, korzysta w dodatku z mojej karty. Mamy corke ktora nie wie co to znaczy byc przytulana przez matke. Jestem pierwsza osoba ktora corka widzi rano i ostatnia kazdego wieczora. To ja bylem obecny gdy uczylem ja jezdzic na rowerze, rolkac lub gdy nauczylem ja plywac. Pracuje na wszystko i wszytsko oplacam sam a jej ciagle malo bo ludzie maja wieksze domy lepsze samochody. Ja mam wiejska morde, szpary miedzy zebami i jestem lysy i stary (40lat jestem szcuply i wysportowany). Odizolowala mnie od jednego kumpla i sklocila z rodzicami. Sex nie istnieje od kilku lat nie ma przytulania. Nie mowi mi nic milego musze uwazac co jak i kiedy mowie. Kiedy jest chora nie musi wstawac z lozka, wszystko jej zapewniam. Gdy ja bylem chory a to sie rzadko zdarza zaczela sie smiac i nie zaproponowala nawet herbaty. Spie na kanapie w salonie. We wlasnym domu ktory zbudowalem czyuje sie jak pasozyt, niechciany mebel. Skonczylo sie silna depresja i probami samobojczymi. w jej oczach jestem slabym bezwartosciowym scierwem. Musze dodac ze niezaleznie od dnia, zona spi do 1400 po poludniu. Czasem tylko pojedzie i odbiera dziecko ze szkoly. Kiedy juz na prawde nie mam jak. Jak mam pogodzic prace zmianowa z calkowitym oddaniem dziecku i niej. Czekam na imuls zeby sie zabic albo na jakas kobiete ktora mi pokaze ze nie zwariowalem. Nie umiem sie klocic i tego nie lubie wiec kazda proba zaczepki konczy sie tym ze ona sie nagada i koniec. Ja juz nie mam sily walczyc.

Kto się wpierdoli w związek z toksyczną osobą ten będzie miał przewalone życie. Miałem 10 lat umierania. Człowiek jednak głupcem jest. Zaślepiony urodą i inteligencją brnął w to chociaż wszyscy w pobliżu mówili, że to błąd. Ja jednak wiedziałem lepiej, bo przecież oczytana no i w łóżku dobra (to chyba był ten błąd było się trzymać katolickiego podejścia nie dać się złapać na dopaminę seksualną).
Mieszkanie razem, później małżeństwo i się zaczęło. No non stop, kur..a, źle. Miałem problemy w pracy, moja wina ona chce jechać na wakacje gdzieś w egoztykę bo koleżanki były. Dorwałem inną ale wymagała więcej czasu i uwagi, źle bo ona czuje się zaniedbana. Niemalże każdy wolny dzień wyjazd gdzieś, ale jak w następnym tygodniu nie było wyjazdu, ona czuje się porzucona i zaniedbana. Ze znajomymi kontakt zerwany, bo ona ich nie akceptuje (w większości) no i wiadomo koledzy albo ja bo jak koledzy to ona jest zaniedbana. Grałem rekreacyjnie w kosza 2razy w tygodniu po 2h. Za dużo! Ona nie będzie w piątki siedzieć sama dwie godziny, przecież piątek jest od romantycznych wieczorów. Więc nawet znajomi specjalnie dla mnie przenieśli to na czwartki. Źle ona nie będzie siedzieć w czwartki 2h sama. Nawet jeśli miałem ten czwarek przesiedzieć przed kompem bo ona chciała swoje seriale oglądać. Nie pójdziesz bo nie. Kiedy zmarł mój ojciec, to w dniu kiedy załatwiałem sprawy pogrzebowe tel z opierdalem, że mam już wracać do domu bo ją brzuch boli z głodu! I jak ja sobie wyobrażam, że nie odbieram w czasie załatwiania tych spraw telefonu od niej! Ona chce wiedzieć gdzie jestem co robię i dlaczego to trwa dłużej niż godzinę. Początkowo toskyczna zazdrość. Kurwa łeb w chodnik wgnieciony bo przecież jak gdzieś na pejzażu pojawiła się jakaś baba, to wiadomo gapię się i w wyobraźni już ściągam z niej majtki. Na szczeście to jedno po jakimś czasie ustąpiło. 10lat takiego życia i dziękuje. Nie chciałem się rozwodzić, wierzyłem że to się da jakoś przepracować, odcierpieć, może się znudzi lub zmieni, a to się pogarsza. Po spełniasz jedno by za chwilę dowiedzieć się o drugim. Nie proponujesz sam z sobie żadnych wyjazdów/ wakacji ale każda propozycja jest głupia i koncentruje się wyłącznie na mojej osobie a nie na jej potrzebach. Ale jak 100raz mamy jechać w to samo miejsce i mnie to zaczyna nudzić to ja nie potrafię cieszyć się jej szczęściem. I szantaże, że to wszystko moja wina że ja nie umiem, że mam iść do psychologa że patologiczny (jej zdaniem) dom nie nauczył mnie co to miłość i szacunek do innej osoby. Kiedy pod naporem tych zachowań wybuchałem, wyzywałem, przyznaje czasem leciały już straszne wulgaryzmy to byłem potworem zepsutym chamem. Ale kiedy postawnowiłem pierwszy raz odejść to kurwa na kolanach i błagania żebym został.
Powiadam wam chłopcy i dziewczęta. Myślcie nie dajcie się zwieść emocjom i dopaminie, nie ulegajcie pokusom które na początku relacji są silne. Stygnijcie nieco w emocjach i myślcie. Ja nie myślałem i kosztowało mnie to wiele zdrowia i lat straconych…